Monday, February 28, 2011

Ойрын сонин сайхнаас



Сүүлийн үед охинтойгоо хамтарч хийсэн уран бүтээлээ танилцуулчих уу?
Ээж нь зааж өгч, охин нэхэв. Өөртөө ийм 3 өнгийг, одоо найздаа цэнхэр өнгийхийг нэхэж өгөх гээд л сууж байна. Хувцастайгаа ижилсүүлж зүүж бариад л, их ганган толгойтой охин байна даа, манайхаар.
Нэхэх аргыг нь нэгэн номноос хувилаад харж байснаа хаана хийснээ эрээд эрээд олдоггүй ээ. Уг нь их амархан. Энгийн боолтыг тойруулаад нэхнэ. 8хан настай хүүхэд чадчихаж байгаам чинь нэхдэг хүн бол дорхноо л нэхнэ. Харин утас нь ийм саглагар утас байвал зүгээр. Дэлгүүрт уг нь цагаан, хар гээд байсан боловч би худалдавж авч чадалгүй дуусгаад ийм л 3хан өнгөтэй боолт "үйлдвэрлэж" гаргаад бэлгэнд өгөөд байхаас хэхэ. Охин маань зөндөө найздаа бэлэглэхээр амаараа яриад байгаа боловч одоогийн байдлаар ганцханыг л нэхсэн.

Monday, February 14, 2011

Хаана байна монгол эр хүн...?

Саяхан олж сонссон шүлэг.

Thursday, February 10, 2011

2 сарын 3 буюу хавар






Энэ өдөр японы хаврын улирлын эхлэл тавигддаг гэж үзнэ. Сэцүбүн гэж нэрлээд байгаам. Улирлыг хуваах гэсэн шууд утгатай. Гэрийн жавар үргээх утгаараа чөтгөр гадаа, аз жаргал гэрт гэж хэлээд чөтгөр лүүгээ шош цацдаг юм. Чөтгөрийн баг өмссөн хэн нэг нь гэрт ороход хүүхдүүд шошоо цацаад л гүйнэ, зарим нэг багачууд нь чөтгөрөөсөө айгаад уйлнаа хөөрхий минь хэхэ.
За гол сэдэв маань гэхээр энэ өдөр хийж иддэг тусгай хоолны тухай. Тухай ч гэж дээ, хийж үзсэн юм. (Хийх завгүй нь дэлгүүрээс худалдаж аваад идчихнэ)
Манай ажлаас гадаад оюутнууд, иргэдэд зориулж тэрхүү хоолыг нь хамтдаа хийх арга хэмжээ зохиосон юм. Охинтойгоо оролцов. Эхомаки гэдэг юм. Урт гонзгойгоор нь баруун зүүн зүгт харж байгаад л иддэг гэсэн. Энэхүү арга хэмжээнд орох болсон шалтгаан гэвэл түрүү жил ээж маань будааг далайн байцаанд ороож өгөөд л кимбаб ид л гэсэн. Тэр нь эндэхийн норимаки байж билээ. Солонгосын савангийн дуурь энэ тэрээс сурсан юм болов уу. Нэр нь хүртэл солонгосоороо. Дараа ээждээ японыг нь зааж өгөх санаатай л, за тэгээд их л олон монголд байх байхгүй нь мэдэгдэхгүй материалууд ордог юм билээ. Тэрийг бол монголдоо байдаг зүйлээр нь орлуулаад хийчихэж болох байх. Харин элсэн чихрийг нь л бага хийх хэрэгтэй санагдсан. Эд нар ер нь хоолондоо элсэн чихэр хийгээд байдгийн учрыг нэг л олохгүй байгаам даа ккк.
Хийх аргыг нь бичих гэсэн залхуу хүрчлээ. Та нар өөрсдөө мэдээд дотор нь дуртай юмаа ороогоод идчих хэхэ.
За аймаар халтуурдсан л юм болчлоо тийм үү.
Зураг1: Ороосон сүшигээ хэрчээд тавихаар нэг иймэрхүү.
Зураг2: Ороосон байгаа байдал.
Зураг3: Оролцогчид их идэвхитэй байсан гэж. Тэр ягаан алчуураар толгойгоо ороосон нь манай зулзага.
Зураг4: Багууд дор бүрнээ завгүй байгаа нь.Наана ширээн дээр хулсан ногоон хагас хуйлаастай зүйл харагдаж байнаа дээ, тэрэн дээр нь далайн байцаагаа тавиад дээрээс нь будаагаа зулаад, нэг захад нь бусад материалаа өнгө алаглуулж тавиад орооно.Зураг 3 дээр бараг харагдаж байна дөө, багшийн ороож байгаа байдал.
Зураг5: Далайн байцаа.

Сар шинийн мэнд



Мэндийг аль өнрөгсөн хойно нь дэвшүүлдэг муу зантай болсон байна дөө гэж. Бичих гэхээр гар эвлэхгүймаа. Үгүй биш ээ, сэтгэл эвлэж өгөхгүймаа гэсэн нь онох байх.
Цагаан сар ч их өргөн болсон сурагтай, 2 шинийн нэгэн байсан л гэнэ. Гэснээс түрүү жил 2 ээж ааваас 2 өөр Монгол зурхайн тооны бичиг ирсэн чинь нэгэн дээр нь шинийн хэдэн ч билээ дээ байхгүй, өнөөх дээр нь хоёр ч шинийн хэдэн билээ дээ байсан ш дээ. Алийг нь дагахаа мэдэхээ байчихаад л, эртнээс л харж ирснээр нь Тэрбишийхийг нь дагаж байсан юм байна. Их олон зурхайч, бөө нар гарч ирээд энгийн ард бид нь яахаа мэдэхгүйм дөө.
За тэгээд манайхан тэгж ёс ёмбогор төр төмбөгөр болсон гэж байна. Өдөр болгон шинийн нэгэн шиг л байсан гэнэ дээ.
Бидний хувьд өглөө босч цайгаа чанаж уучихаад хальт золголт хийчихээд л тал тал тийшээгээ ажил сургууль гээд алга болж байгаам. Орой нь буузаа жигнэж идлээ. Өө тийм, бресс идээгүй хэдэн жил ч болсон юм бүү мэд, хийж идлээ. Охин бол амандаа ч хүргэх шинжгүй болохоор нь заавал нэг халбагыг иддэг юм гэж байж үзэм ихтэйгээс нь нэг халбагыг идүүлэв.
Ямар ч байсан туулай жилдээ аз хийморьтой байх болтугай.