Monday, September 30, 2013

Дуртай шүү

Зун дүү нартайгаа орж идсэн.
Сүши-нүүд нь эргээд л байна. Харж байгаад идэхийгээ сонгоод авна. Харин тэд маань дажгүй идчихэж байсан. Ирээд удаагүй хүмүүс хоолшихооргүй л дээ.
За тэгээд дан ганц загас хөвөөд байхгүй ээ.  Хүүхдийн харааг булаагаад ундаа,
бялуу, зайрмаг нүдний өмнө эргэлдээд л байна.
Хэдэн төрлийн тавагтай. Ижил тавган дээр байгаа сүши-нүүд үнэ нь адил. Тавагныхаа өнгөөр үнээ тогтоочино амар, улаан таваг тэд, ногоон таваг тэд гэж тоолоод л болоо.
Бас захиалга өгч болно. Ингэж захиалсан үед захиалга нь хурдан галт тэргээр ирнэ. Нээх хөөрхөн, бас сэтгэчихсэн. 
Бага зулзага нэг том онигоотой хэхэ. Аниа нар нь тоглоод бялууг нь булааж идэх гээд. Өнөөх чинь орилоод 2 гараараа хамгаалаад сүйд...
Хэргийн эзэд уншаад инээд нь хүрээд, алив бичлэгээ үзье гэнэ дээ.
Ганц нэг зураг үзээд, олуулаа хөгжилдөөд сайхан үеээ дурсаад л сууна.
Дахин ирээрэй гэж ерөөл айлтгъяа, МАНАЙХААН...

Сөрсөн базаа

гэдэг хошин шог үзээд. Би ч хааяа сөрсөн базаа хийнэ ээ хийнэ. Тэгэх үе байна аа байна хэхэ.
Гэхдээ энд гардаг шиг чанга хашгирч биш л дээ. ккк

Saturday, September 28, 2013

Амралтын өдрөө

Үдээс өмнө нь бага зулзагатайгаа үзмэр үзэв. Шимажиро гээд хүүхэлдэйн киноны баатар, түүний найзуудын концерт. Жаахан жаахан хүүхдээ дагуулсан ээж аавууд. Үүдэнд нь чихмэл тоглоом, ном, сд гээд л зарж байсан. Ээж охиндоо нэг чихмэл аваад өгчихдөг юм уу гэж бодсон оо жаахан үнэтэй санагдаад, арай хямд нь аль хэдийн дуусчихсан тул сд бүхий зурагт ном авлаа.
Шимажиро гэдэг гэдэг нэртэй бар л юм шиг байгаа юм. Найз нь болох туулай, шувуу гээд л хамтдаа төрөл бүрийн адал явдалтай учраад гэсэн цуврал. Орон нутгийн тоглолт их хийнэ. Тэр бүрт сэдэв нь өөр өөр байдаг юм шиг байна лээ.

Friday, September 27, 2013

Тохижилт, үйлчилгээ

Хөдөөний нэгэн жижигхээн тосгонд очихдоо хааяадаа халуун рашаанд ордог юм.
Үүдний хүлээх танхимын тохижилт гэхэд л тухайн орон нутгийнхаа онцлогийг харуулсан зүйлээр чимэглэж тохижуулсан байх нь олонтаа.  Аль болох зочдоо, үйлчлүүлэгчдээ ая тухтай байлгах талаас нь бодолцсон байна. Мөн бэлэг дурсгалын зүйлс, орон нутгийнхаа брэнд бүтээгдэхүүнийг  худалдаалдаг булантай.  Хүмүүс ер нь хоосон гарна гэж байхгүй. Заавал нэг зүйл худалдаж аваад л явна.  Ажилчид хурдан шаламгай, хөнгөн шингэн.
Бүс орон нутгийн хөгжилд иймэрхүү хувийн хэвшлийн байгууллага асар өндөр ач холбогдолтой гэж үздэг. Жижигхээн тосгон хүртэл өөрийн брэндтэй болох гээд л үзэж тарна. Бүгдээрээ хэлэлцэнэ. Саналаа солилцоно. Шүүмжлэнэ, шүүмжлүүлнэ.                                                                                                             

Бас л гоё дуу


Шийдэл

нь нээх хөөрхөн санагдаад. Өөрийн эрхгүй зураг авсан. Зүгээр нэг дугуй хэлбэртэй байснаас, ирмэгийг нь ингэж хээлсэн нь оновчтой шийдэл байна уу? Эх орондоо хариад, зуслангийн ч юм уу, байрны гадаах талбайн сандал ширээгээ ингэж хээлнэ ээ. Хэ хэ. Гэхдээ энэ модонд нь их учир байгаа юм... Ямар ч байсан их л эртний царс мод гэсэн. 50 мянган жилийн өмнө ургаж байсан царс гэсэн шүү. Би дээр нэг очихдоо зүүлт авсан юм. Түлхүүрийн оосор, хүзүүний зүүлт гээд жижиг хөөрхөн зүйлс хийсэн харагдана лээ. Жуулчдын халаасыг сэгсрэхээ их мэдэх юм аа эд...

Хэзээ ч оройтохгүй

гэнэ шүү.
"Аливаа зүйлийг сурахад хэзээ ч оройтохгүй"...
Уншиж буй ээлжит ном. Кавашима Эйжи гэдэг хөл бөмбөгчин залуугийн "Англи хэл сурахыг туйлаас хүсч буй чамд" гэдэг ном. Зураг ихтэй, нэг их шавааралдаж бичээгүй байсан болохоор нь сонгож уншив. хэхэ.
Над шиг ингэж гаднаас нь харж сонгож уншдаг хүн ховор байх аа. Үгүй яахав хэлний төвшингөө сайжруулах л зорилгойтой. Хэт их хэцүү ном барьж аваад, тэрэндээ ядраад шантраад хаяхгүй гэсэн дээ л тэр.
10 жилд байхдаа англи хэлний хичээлд ганцхан сонирхолтой байж. Өөрийгөө гайгүй гэж боддог байсан ч, үнэн хэрэгтээ огт ярьж чадахгүй байсандаа сэтгэлээр унан өөрийн хувьд хаалттай байсан гадаад орныг зорино.
гэх мэтчилэн өөрийн "туршлага"-ын тухай бичсэн.
Ганц нэг зөвлөгөөнөөс нь дурдахад
  • Ямарваа гадаад хэлийг сурахад чанга дуугаар уншиж байх. Ингэхдээ хэт урт агуулгаар биш. Аль болох богино тасалж унших.  Түүнийгээ ойлгож байх хэрэгтэй. 
  •  Ямар нэгэн зорилго тавьж хичээллэх. Жишээ нь TOEIC шалгалтанд бэлдэх. 
  • Дуртай зүйлээсээ эхлэн үгээ цээжлэх. Аль болох өдөр тутам өөрийн чинь эргэн тойронд хэрэглэгддэг үгсээс эхлэх. 
  • Дуу сонсох. Орчуулж үзэх. Сүүлд мэргэжлийн орчуулгатай нь харьцуулах.
  • Минут тутамд энийг юу гэж хэлдэг бол? Ийм тохиолдолд юу гэж хэлдэг бол? гэсэн эрчтэй байх. 
гэх мэтчилэн зөндөө л зүйл бичсэн байлаа...

Гоё дуу


Thursday, September 26, 2013

Ажлын хөлс

Бага сургуульд очиж эх орныхоо тухай танилцуулдаг ажлын минь хөлс. Хэ хэ.
Зөвхөн ийм зүйл авахгүй л дээ. Мэдээж тодорхой хэмжээгээр цалин авна. Энэ бол зүгээр л сургуулийн зүгээс илэрхийлдэг талархлын нэг хэлбэр. Өгдөггүй ч газар бий. Сурагчдын хийсэн бүтээл бэлэглэдэг газар ч бий. Сүүлд сурагчдын сэтгэгдэл бүхий захидлууд ирнэ. Эхэндээ ч хадгалдаг байлаа. Сүүлд бас л цаасаа дийлэхээ байгаад. Нэг бүрчлэн уншиж, зургийг нь аваад л цаасны хогонд өгдөг болсон. Хэ хэ.
Ямар муухай юм бэ гэж бодож магадгүй л дээ. Үнэндээ цаасанд дуртай японд маш их цаас цуглаад байдаг юм. Энд байсан, байдаг хүмүүс ойлгох байх өө...

Wednesday, September 25, 2013

Өөр байгаа юм шүү

Эрэгтэй хүүхдийн сонирхол гэж.
Ийм сэтгүүлтэй. Харж байгаад л ийм машинтай болмоор байна гэдэг шиг байна лээ.Ямар ч олон төрөл байдаг юм. Галт тэрэг, онгоц гээд л. Хүүтэй болохоороо хэрэгтэй байх гэж бодоод ганц нэг зураг авлаа шд. Ха ха. Ядаж байхад эрэгтэй хүүхдэд өгөх бэлэг олддоггүй юм. Үүнийг хараад нээрээ ийм бэлэг байж болох нь гэж бодсон. Гэм нь бас нас насандаа болохоор бас хэцүү л юм.
Бас япон найзын 2 банди буу сэлэмэнд нугасгүй. Гэрээр нь дүүрэн байхад л дахиж авахуулаад. Ээжийнх нь өмнөөс зөндөө байгаа биз дээ та 2-т гэж хэлчихээ шахсан. Ккк
Хажууд нь охидуудад бол өгөх бэлэг төрөл зүйл асар их. Жижиг сажиг чамин юманд дуртай байх юм. Том зулзагаа харж байхад л.
Гэх мэтчилэн тэс өөр ертөнц... Сэтгүүл үзэж сууснаа өөртөө өөр зүгийн ертөнц нээж энэ тэр. Нээрээ л сонин шүү гэж хальт философидлоо шд...Ккк

Шилдэг арга

шүү дээ энэ чинь. Хүүхэд саатуулах. Гэм нь тийм ч юм зураад өг, ийм ч юм зураад өг гэхээр нь ээжийн авъяас хүрэхгүй. Аниагаас нь тусламж эрнэ. Аниаг эзгүйд хэлснээс нь шаал өөр юм зурж өгч энэ тэр хэхэ.
Би нь их амархан цэцэг ногоо зурна өө. Чаддаг нь л тэр юм чинь. За тэгээд нохой гахай, туулай болоод явчихвал "аниа" гээ д л дуудна. Бас эндхийн хүүхэлдэйн киноны баатар "анпанман"-г их зуруулна.  Зурдаг аргыг нь том зулзагаар заалгасан. Нэг юм дөхүүлээд л байгаа. Оройд заалттай нэг ийм зураг зурна. Зургийг нь аваад нууцаар урж хаяна. Хэ хэ. Танил япондоо хэлсэн чинь ямар танхай ээж вэ гэсэн. Хүүхдийнхээ бүтээлийг урдаг гэнэ ээ.
Том зулзагын баахан бүтээлийг их идэвхитэй хадгалдаг байсан. Сүүлд цаасаа дийлэхгүй зургийг нь авчихаад л хаядаг болчихсон. Бага зулзагын бүтээлийг бас хадгална гэвэл цаасан дороос босохоо байх гээд. Нэлээд тодорхой зурдаг болчихвол мэдээж гайгүй гэснээс нь авч хадгална л даа. Сүүлдээ том болсон хойноо үзэхэд хөөрхөн байдаг юм билээ. Багад минь бичиж байсан цагаан толгойн дэвтэр байдаг юм. Эв хавгүй ч их л хичээж бичсэн дэвтэр. Шууд л нэгдүгээр ангид орж байсан нүдэнд харагддаг юм.
Ээж нь ч охидынхоо бага насны дурсамжыг авч хадгалалгүй л яахав...

Шидлээ шүү ээж ээ

Ижий минь жимсэнд дуртай. Талбай дээрээс нь түүгээд л идэж байна гэсэн нааш нь шидчих гэсэн тул ингэж л шидэхээс хэхэ.
 Энэ бол лийр жимс. Энд ингэж бөөрөнхий ногоон алим шиг ургадаг юм. Ургадаг юм ч гэж дээ, эд ингэж тариад байна. Эндхийн брэнд. 100 жил зарцуулж байж гаргаж авсан гэж буй. Бүр музей хүртэл байдаг. Бусад мужуудад бөөрөнхий мөртлөө өнгө нь хүрэнг тарьдаг.

Tuesday, September 24, 2013

Буг гэж байдаггүй

Бага зулзага дуулах дуртай дууны нэг. 2 гараа өргөж ирээд л нээх хөөрхөн дуулдаг юм. 

Обакэ гэж хий үзэгдэл, буг гэсэн үг.

Удсан байна шүү

уулзалгүй. Олон ч зүйл тохиолдлоо. Ерөнхийдөө бол хэвийн.
Охидууд өдрөөр биш цагаар өсөөд байна.
Том зулзага бараг чацуу. Ирэх жилээс би нь өнгийж үнэрлэдэг болох нь.
Бага зулзага хэл ам гэж гүйцэгдэхээ байв. Ааш ч гэж их байна. Хөөрхөн л дөө уг нь. Хэхэ
Биеийн тамирынхаа өдөрлөгөөр ёстой хэлэх үг олгоогүй. Уйлж унжаад бүжиглэсэн ч юмгүй.  Нойр хүрээд байна л гэнэ. Ээж ээ илүү л гэнэ. Арай хийж нэг юм тэдний ангийн хөтөлбөр дуусч, бэлгээ авангуутаа дуу шуу орж. Багшид нь уучлаарай гэсэн
-Өө зүгээр зүгээр. Ерөнхийдөө төсөөлж байснаар л боллоо. гэв.
Ирэх жил гайгүй хүн шиг оролцох байгаа...

Гэнэт онгод минь дээд тэнгэрээс бууж. 2 хос оймс нүд ирмэхийн зуур нэхэв. 3 дахь хосынхоо өрөөснийг нэхчихсэн. Хажуугаар нь бас аяга угаагч 3-ыг нэхлээ. Бэлэглэх хүмүүсээ аль хэдийн товлочихсон.

Монголд моодонд ороод байгаа хатгамал бэлгэнд аваад. Тэрийг оёх хүсэл асар их. Гэм нь жаахан халшраад, дуусахаар нь угаадаг гэсэн. Бас жаазлаад ханандаа өлгөдөг юм гэнэ. Зураг оруулна аа. Бага залуудаа ч хатгамалыг "хашрааж л" байсан хүн л дээ. ККК

Tuesday, September 03, 2013

Соёлын аташше болдог минь

Ажил ихтэй байх нээ 9 сард. Бага сургуульд очиж монголынхоо тухай танилцуулна. Нэг бага сургуульд урд нь хамт ажиллаж байсан австраль хүүхэнтэй. Нөгөө нэг  сургуульд нь нэг орос, нэг филиппин хүүхэнтэй хамт явж тус тусынхаа улсыг танилцуулна. Нийтдээ 5 сургууль орно.
Цэнхэр дээлээ өмсөөд л, хэдэн шагайгаа тэврээд л явна шүү дээ. Өөрийгөө танилцуулах үед "Монголоос ирсэн... байна, АСА аваргын хамаатан шүү дээ" гэж ирээд л хэлдэг байсан бол одоо Хакүхогийн хамаатан шүү дээ гээд л ккк. Хөөрхөн, япон хүүхдүүд итгээд гар хөлийн үсгээ өг гээд сүйд болно.
Бага сургуулийн сурагчид учраас ярих юм амархан. Асуулт нь ч амархан.
-Та ямар өнгөнд дуртай вэ?
-Японд ирээд гайхсан зүйл чинь юу вэ?
-Японы юу нь илүү таалагддаг вэ?
гэх мэтчилэн асууна.
Япон хүүхдүүийн монгол хүүхдүүдэд хамгийн их атаархдаг зүйл нь зуны амралт 3 сар. 3 сар гэж хэлэхээр л яасан гоё юм бэ гээд л шаагилдаж өгнө. Багш нар нь дэргэд нь байхад тоох ч үгүй. Хэ хэ.