Thursday, March 04, 2010

Өвөө

Би өвөө гэдэг үгийг хэлж өсөөгүй ээ, жаахан байхад өвөө нар маань аль хэдийн даваажиндаа заларцгаасан байсан. Аавын минь аав аавыг 3 настай байхад өөд болсон, ээжийн минь аав нэлээд хойно гэсэн.
Харин японд ирээд их олон "өвөө"тэй болчихсон. Хэ хэ.
Тэгдэг өвөө, ингэдэг өвөө гээд л. Хайр татсан өвөө ч бий, загнадаг өвөө ч бий, хааяа нэг таарч хууч хөөрдөг өвөө ч бий.
Тэдэн дундаас аргагүй хүндэтгэл төрүүлдэг нэг өвөө 90 настай. Монгол хэлний минь шавь байгаам. Энэ жил 90 хүрнэ, дээд сургуульд японы дундад зууны түүхийн хичээл заадаг юм. Тэгсэн ямар нэг гадаад хэлний мэдлэгтэй байх ёстой гэсэн гээд одоо хятад хэл сурч байна. 2-р дайны дараа орост олзлогдож Сибирьт хоригдож байсан. Нахоткад 1 жил хоригдсон гээд л намтар түүх ихтэй хүн. Дайны жилүүдийн тухай, олзлогдож байсан үеийнхээ тухай гээд л их зүйлийг ярьж хэлж өгнөө. 90-тэй гэхэд нуруу тэгш, алхаа жигд, ой хурц гээд би "хөгшрөхдөө" ийм байж чадах болов уу гэж өөрийн эрхгүй бодоод байдаг юм.
Өвөө минь инээдтэй, хөгжилтэй зүйл их ч ярина, сургаалиа ч хайрлахгүй хэлнэ.
Саяхны нэг хичээл дээр "толгойдоо хийсэн юмыг чинь хэн ч хулгайлахгүй учир Бямбаа минь юухан хээхэн байсан ч сураад л байгаарай","толь бичиг ихтэй байх сайн, учир нь нэг толь дээр байдаггүй үг нөгөө толь бичиг дээр байдаг тул" гээд л...
Өвөөгийн яриануудаас сэтгэлд хоногшсон нь зөндөө бий, блогтоо бичлэг болгоод ганц нэгээр нь оруулъя гэж бодлоо.
"Спасибо" гэдэг үгийн ачаар би өдийд амьд байгаа гэж ярьдаг юм. Тухайн үед харгалзагч нарт спасибо гэж хэлээд, тэд нар нь арай зөөлөн ханддаг, ганц нэг талхны булан илүү өгдөг байсан гэнэ лээ. Тэгэхэд л гадаад хэл мэддэг байхын ач тусыг яс махандаа шингэтэл ойлгосон юм даа гэж ирээд л инээмсэглэж сууна.
Эхнэртээ "дамасарэта-хууртагдсан нь" гэдэг яриаг нь дараагийн бичлэгт...

5 comments:

  1. Хэ хэ яасан мундаг өвөө вэ?
    Настайчууд нь залуучуудаасаа илүү юм шиг санагдаад байдаг юм.
    Бидний хүндхэн амьдралын наана цааныг өвөө нар илүү ойлгоно. Яагаад гэвэл тэдний залуу насных нь амьдрал бидний одоогийн амьдралтай төстэй юм шиг байгаам даа.

    ReplyDelete
  2. Заяа: харин тийм ээ, мнудаг мундаг.
    тэх, настай хүмүүс нь илүү зовлон ойлгодог, мэддэг, яриасаг энэ тэр гээд л авах юм ихтэй дээ. Залуучууд нь дуугай, дүлий дүмбэ гээд л... тээ хэхэ.

    ReplyDelete
  3. Araliin ornii uvuu nar mandtugai! gey. nastai humuus bugd ih olon ynziin tuuh yrij ter bolgon n surgamj bolon ulddeg n ih goy. manai emee 84tee... hooo, yostoi yrij garna. havi oiriin, ungursun balarsan ntr geel. gertee zugeer suunaa l gej ugui. bagadaa ailiin gants huuhed bsan tul aav eej n surguulid surgalgui ger ornii ajildaa tusluulahgaad avaad uldchihsen gesen tegsen emee maan uuruu bie daanch mongol bichig useg, kiril bichig usegt tevt suraltssan bgaam daa. zailuul, goy aytaihan nom avaad ochihoor shileen zuujuugaad l unshaad suuchihna. emeegee haraad bi bas ihiig boddog oo. uvuu emee nar bugdeeree l mandtugai!yoy baymba chi aygui durtai sedveer bichsiim shig bna shdee. baahan setgel hudluud yag tsaash urgeljluuleh gej bna shd. haraad bh nee ene bichleg chin dutuu uldsen um shig bna ee? hurdan guitseegeeree. ih sonirhol tatlaa.

    ReplyDelete
  4. Про: ер нь эмээ өвөө нар мандтугай тийм ээ, хэхэ. чи бас эмээгийнхээ тухай бичээрэй блогтоо, хүлээж сууя.
    үргэлжлэл байгаа.

    ReplyDelete
  5. kirilmongolbichig mandtygai
    xitadig dagasan doodmongolin ynjgarnoxoi bichig sonoj ystag

    ReplyDelete