Суугуул нутгийн минь бага, дунд, ахлах сургуулиудын номын сан гэж үнэн атаархмаар гэж олон бичсэн дээ.
Саяхан бага зулзага бөөн баяр хөөртэй орж ирсэн. Юу болсныг асуусан чинь
-Энэ жилийн зээлж уншсан ном 100 хүрсэн тул 5 ном зээлэх эрхтэй болсон. Өнөөдөр би 5 ном зээлчихлээ.
Атаархал төрж байгаа юм чинь. Эх орны минь сургууль, цэцэрлэгүүд хөөрхөн номын сантай байгаасай. Шинэ ном худалдаж авахад төрөөс, улсаас төсөв гаргадаг байгаасай. Бяцхан жаалууд, сурагчид номонд дурладаг байгаасай...
Гээд л зөндөө хүсэх зүйл, атаархах зүйл байх юм. ЖДҮ-с өчнөөн төчнөөнөөр нь зээлж авч, халаасандаа хийдэг хүмүүст хэлэх үг олдохгүй юм. Тийм ээ?
Яалтай ч билээ? Улс эх орноо гэдэг хэдэн сайхан япон хүмүүсийг аваачаад төр бариулчих юмсан. Хэ хэ.
Ээж нь бас энд тэндээс ном зөөгөөстэй гэж болохоор бага зулзага 200 хол давсан ном уншсан байх аа. Тэгэхэд ээж гарын таван хуруунд тоологдохоор л уншсан байна. Энд бичсэн хэдийг л.
Сурах бичиг унших үнэн миа байна аа. Хэ хэ. Шууд л нойр хүрч байна шд. Та нар бас тэгдэг үү?
Гэснээс шалгалтын минь хуудас ирсэн. Ашгүй ойрхон газар өгөхөөр болсон. Их л сүртэй зүйлс бичээстэй байна лээ. Анхааруулга гэж.
Наана нь хувьсгалын ажил зөндөө байна, давж гарах л байгаа даа.
Ном бол ертөнцийг харах цонх мөн гэж бичлэгээ өндөрлөе дөө. Бүгдийх нь унших их үйлсэд өндрөөс өндөр амжилт хүсье.
No comments:
Post a Comment