За ажлын сүүлчийн өдөр. Орой нь нийллэгтэй. Нэгэн газар орж идэж уусан. Хүн цөөхөн ирсэн. Цөөхөн дээрээ цөөхөн.
Нэг хүүхэн африкийн хаашаа ч билээ нэг найзтайгаа явахаар аль хэдэн сарын өдөр товлосон байсан тул ирж чадахгүй. Бусад оролцож чадахгүй хүмүүсийн шалтгааныг мэдэхгүй. Яасан ийсэн гэж шалаад байж болдоггүй юм шдээ, энэ японд чинь.
Тухайн хүн ормооргүй байвал орохгүй, явмааргүй байвал явахгүй. Нэг хятад залуу докторын шалгалт нь ойрхон гээд толгой өндийх завгүй л хичээл хийж байгаа гээд ирэхгүй. Нэг хятад хүүхэн Осака явна гээд ирээгүй.
Хундаганы уух зүйлээ хүлээх зуур шийр зугаа гэж орчноо ажсан шиг суув. Энэ савхны тавиур? их хөөрхөн санагдав. Хонь шиг л харагдаад байсан. Бусад хүмүүсийнх бас арай өөр хэлбэртэй.
Дарга хундаганы үг хэлсний дараагаар ирсэн салат.
Зурагнуудаа дандаа далий авчихсан юм уу хаашай юм. Хи хи. За энэ болохоор 4 төрлийн вандуйн зууш. Хажуугийн бор нь хясаа. Би дуртай гэж юүхэв.
Бас нэг төрлийн салат. Нэр усыг нь мартсан байна.
За энэ хооронд шарсан сам хорхой гарсан. Бас нэг ороомог гарсан. Би зураг дарахаа мартаад идчихсэн байна лээ.
Хоолны хамгийн сүүлд ирсэн мөөгтэй будаа. Нялцгайдуу агшаасан. Амт бол их дажгүй.
Сүүлд ирсэн амттан. Байхуу цайны хандтай бялуу. Таваг нь өвөрмөц байгаа биз? Би ч таваг, хундага гэх мэтэд нь нүд яваад л байлаа. Хэ хэ. Худалдаж бол авахгүй л дээ. Зүгээр л нүдээ баясгаж байгаа нь тэр.
Тарахдаа бүгд нэг нэг уут бэлэг аваад л тарцгаалаа. Дараа жилийн 1 сарын 3 хүртэл сайхан амарна даа.
Тэрнээс өмнө гэр орноо нэг сайхан цэвэрлэх хэрэгтэй, учир нь эндхийн цагаан сар нь шүү дээ. Бүгд л гэрээ цэвэрлэсэн үү гэж асуугаад л байна лээ. Би ч үгүй ээ, нэг мөсөн амрахаараа ханцуй шамлан орно доо гэж хариулаад л яваа.
Тэгсэн яг амралт эхэлсэн чинь ном, блог хоёр минь нүдэнд харагдаад. Яалтай...
No comments:
Post a Comment