Wednesday, May 30, 2018

Монгол чоко

Хүн өгөөд өө. Гялайлаа гээд хоёр гараа тосоод л авав. Чоконоос гарах хэтийн зорилготой хүн чинь байдаггүй ээ.
Гараа тосох шалтгаан нь эх орноос минь ирсэн, эх орны минь амт гээд л явчихна шүү дээ. Ккк
Архи бас адил шд. Ер нь буцаахгүй шүү. Худлаа худлаа тоглосон юм. Архиараа юу хийдгийг байнгын уншигч болон найз нөхөд, ээж аав минь мэдэж байгаа дөө.
Чоконоос гарах хэтийн зорилгоо умарталгүй, учиргүй их иддэг байснаа болиод, ёс юм гээд жаахныг амсаад л болоо. Мундаг уу? Мундаг. Сүрхий юу? Сүрхий. Хэ хэ.
Бас ийм төрөл байдаг юм байна.

Амт ерөнхийдөө гайгүй. Учиргүй амттай гэж бол хэлэхгүй л дээ. Би чинь сүүлийн хэдэн жил какао ихтэй чоко иддэг болсон болохоор эндхийн ч иймэрхүү жимстэй, сүүтэйгээс иддэггүй юм.

Бас нэг амжилтаа хэлэх үү? Зайрмаг идэхээ болиод удаж байгаа. Хааяа нэг энд тэндхийн хоолны амттанд гарч ирдэг жижигхээн хэмжээний зайрмагийг л иддэг. Нэг хэсэг чинь гэртээ авч хураачихаад л иддэг байлаа шүү дээ. Одоо бол авч тавихаа байсан. Ингэхээр идэх ч хүсэл төрдөггүй юм билээ. Хаа нэгтээ охиддоо урамшуулал болгож авч өгдөг болсон.

Та нар ч бас чадна шүү. Хэмнэлттэй шүү. Эрүүл мэндэд сайн шүү.
Юун олон юм хэлдгийн, ганцыг л хэлээч тэ? Ккк
Амжилт хүсье...

No comments:

Post a Comment