Monday, September 10, 2018

9 сарын 2

Бага зулзагтайгаа, бага зулзагын монгол хэлний багш банди, түүний ээж дүүтэй нь хамт ээлжит жүжгээ үзсэн.

Энэ удаагийнх нь яг ч жүжиг биш. Пианика гээд хөгжмийг хэрхэн дарж сурах тухай заасан, хамтдаа үлээсэн арга хэмжээ байлаа.

Үүнийг цэцэрлэгт байхаас нь заагаад эхэлчихдэг болохоор, тун дажгүй. Мөн бага сургуульд орохдоо өөрсдийн гэсэн хөгжмийг бэлдэнэ. Түүнийгээ ангидаа байлгаж, дуу хөгжмийнхөө хичээл дээр заалгана. Их сүрхий.

Том зулзагын хэрэглэж байсан нь дүүд нь очсон тул бид хэмнэлттэй, хоёрыг бэлдэх шаардлага гараагүй. Хэ хэ.
Ийм хөгжим байна аа. Жижигхэн хэрнээ адтай золиг байна шдээ. Маш муу үнэлж байж. Уучлаарай хөгжимхөн минь. 

Концерт дуустал бага зулзагын гар хөл нь хөгжимдөө, аяндаа орчихсон тувт л хөдлөөстэй. Үе үе ээж рүүгээ харж мэддэг ая нь байна гэж гайхуулаастай. 

Төгөлдөр хуур заалгадагийнх сонгодог хөгжим, хөгжмийн зохиолчдыг нь мэдээд байх юм. Хажууд нь ээж паг. Осолдохгүй л сайхан ая вэ? гэсэн шүү юм бодоод л суух. Хэ хэ.

Хөгжмийн хичээл нь хөгжилтэй болох байх, тэсэн ядан хүлээдэг хичээл нь болох байх даа. 

Хөгжмийн сүр хүч, аяны сүр нөлөө гэж асар гайхамшигтай юм өө. Нэг өдрийн ёстой сайхан сэтгэлээ сэргээж өнгөрөөсөндөө баяртай байгаа_ Мөн бэлэгшээж байгаа. Хэ хэ. 

Хөгжмийн зэмсэг мандтугай, хөгжмийн зохиолчид мандтугай, хөгжимчид мандтугай, сонсогчид мандтугай.

Охин бид хоёр хөөрөөд СД-нээс худалдаж авав.Буцах замдаа машиндаа сонсоод хөөрсөн сэтгэл нэг л хөрсөн дээр буу өгөхгүй байсан. 

Энэ тухайгаа зохион бичлэг бичих даалгавартаа бичсэн. Юу гэж бичсэнийг нь дараа л олж уншихаас. 

Бүгдийнх нь урлагийн зөн мэдрэмж өөдрөг байг ээ...

No comments:

Post a Comment