Минжий Хангай

За уншаад дуусгасан бөлгөө. Амласан ёсоороо ганц нэг зүйл оруулах гээд.

Бороотой үдэш борцтой шөл уунгаа ушиж дуусгалаа. Аяганы доорх суурь миний бүтээл. Хөглөрөөд байгаа нэхмэлийн утаснуудаа цөөлөх санаатай.

Ойрд утас энэ худалдаж аваагүй хэрнээ л сонин сонин утас энд тэнд өнхрөөд байх юм. Хачирхалтай...

Юу ярьж байлаа. Минжий Хангай. Багадаа Минжийн Хангай гэж "н" үсэгтэй гэж бодоод явсан чинь үгүй байжээ. Минжий гэдэг үг юм байна шүү, угийн.

...Ар Монголоо гэж асар баян ийм нэгэн орон байх юм. Ард олон нь хөөрхий, үнэндээ туйлдаж гүйцжээ. Шашин шүтлэг ч бүр газар авч, лам захтай дээл өмссөн хэн хүн л нэг юм хэлбэл алга хавсран итгэн дагах юм. Эдний энэ шүтлэгийг аятайхан ашиглах ямар арга байна вэ? Харанхуй бүдүүлгийг туйл гэдэг юм юмнаас хэцүү золиг байдаг байна. Монголчууд уг нь айхавтар ажилч, бас зоригтой, тэвчээртэйг хэлээд яах вэ. Лам ноёд нь үүнийг мэддэг шиг байна. Толгойг нь өндийлгөхгүйгээр дарж байх юм. Хэрвээ тэгж дарж байхгүй бол ч толгой дээр нь цахиур хагалахаас сийхгүй улс. Сүүлийн хэдэн жил хятад хүмүүс маньд монголчууд нэг л хүйтэн болжээ...

За энэ номын гол дүрүүдийн нэг Ша Лусаны бодол. Айхавтар хэлж үү?

Яг л өнөөгийн биднийг хэлсэн байгаа биз? Түүх давтагддаг гэсэн үнэн ч юм шиг. Бид бас л ардчилал ярьсан хэрнээ л лам хувцастай л хүн бол хамгаа өгөөд л яваа тийм ээ? Мөн дээр нь байгаа дарганцарууд, төрийн хүмүүс ард олноо үг хэлүүлэхгүй дараад байгаа тийм ээ? Өөрсдөө хээл хахууль, авилга гээд л шуналдаа автчихсан.

Ард иргэд дотор нь ч мөнгө гэвэл  нүдээ ухаад өгөхөөс ч буцахгүй хүмүүс их болжээ. Хажууханд минь тийм жишээ байна. Хажууханд минь гэдэг нь хамаатан садан минь биш шүү. Энд суудаг нэгэн монгол залуу. Хүмүүсийн яриагаар эрэгтэй хүн байж мөнгөтэй захирал энэ тэр гээд сонсохоороо эр хүнтэйгээ үнсэлцээд, долигоноод, бөгсийг нь долоочих гээд л явдаг гэсэн. Ганц удаагийн ч тохиолдол бус, өчнөөн удаагийн тохиолдолтой, олон ч гэрчтэй. Ичих нүүрээ элгэндээ наачихсан байдаг бололтой.

Уг номонд ч гарна. Шунал ихтэй ганц нэг иргэд эдэд шунаад, ууж идэхэд тархиа мэдүүлчихсэн иргэд лонхтой архи хараад л улсаа худалдахаас, найз нөхдөө худалдахаас сийхгүй л байна.

Төгсгөлд нь олон сайхан эрэлхэг ардын хүчээр сайхан цаг ирж, дайсны дүрүүд үйлийн үрээ эдлэнэ л дээ, хөөрхийс.

Ном уншихаараа заримдаа ингэж сэтгэл өвдөөд байх юм аа. Яалтай...