Ж.Эрхэмцэцэг : Залуу минь хажууд чинь эрхлэх ялдам бүсгүйг хайрла ...

Залуу минь хажууд чинь эрхлэх ялдам бүсгүйг хайрла
Зуны цэцэгс хагдарсан ч дахиад л дэлбээлдэг шиг
Зуун зуун жил анхных шигээ ариухнаар хайрла
Зураг шиг мөнх биш шүү зуурдын энэ амьдралд хайртай түүнээ энхрийл
Эхнэр минь болчихсоон гээд илүү дутуу харах хэрэггүй
Эргээд явчихаж болох орчлонд хайраар битгий дутаа
Эрхэлж дэргэд чинь л байх бүсгүй хүний жаргал
Энэ хэтэрлээ гэж түүнийгээ битгий адла
Илүү сайхан бүсгүй гэж хараад түүнийгээ битгий хуур
Ижилхэн шүү дээ ээжийнхээ хайранд ургасан ялдам цэцэгс
Эр хүн чиний харцыг булаасан ариун ертөнц
Энгийн даруу, төгс гоо чиний л хань
Хоног хугацаа өнгөрөх тусам илүү их энхрийл
Хайртай гэдэг үгээр өглөө бүрийг угт
Хонгор бүсгүй чиний хайраар хөглөгдөж
Хойд төрөлдөө ч бас чинийх байхыг хүснэ

Энэ шүлэг бас таалагдаад аа

Яг л зүүдний юм шиг цасан бударч

Чихний чинь үзүүрт үгс чичирч байна

Амьсгал минь хүзүүг чинь гижигдэвч

Гарыг чинь бүлээхэн дуслууд норгож байна

Яг одоо чимээгүй сонс

Яараад хэрэггүй,

Нулимсыг минь бүү арч

Асгарч л байж тайвширдаг юм

Чичирсэн хоолойноос тасалдан цуврах

Яриаг минь бүү тасал

Хэлж л байж санаа амардаг юм

Зүрхнээс гарсан тэр л үгсийг минь чи

Чимээгүй зогсоод дуустал нь чагна

Хэрэв тэр аялгуу зүрхэнд чинь хүрсэн бол

Яг одоо намайг дагаад уйл

Би нулимсыг чинь арчихгүй ээ,

Чи ч бас тайвшираг.

Ц.Баттуяа 2005.12.20"

Би тамхи татдаг

Батзаяа

Санаа алдаж байгаагаа бусдаас нуух гэж
Би тамхи татдаг
Санаашрал минь утаа болоод намайг орхиж байна гэж итгэж
Би тамхи татдаг
Цав цагаан үүлсийг уруулаараа зурах гэж
Би тамхи татдаг
Цаг хугацааг үнс болон үлддэгийг мартахгүйн тулд
Би тамхи татдаг
Навч болоод өвсний зовлонг амтлах гэж
Би тамхи татдаг
Надад буй юм бүхэн уугиж үгүй болно гэж сэтгэж
Би тамхи татдаг
Шунал, хүслээ мансуурлаар дэврээх гэж
Би тамхи татдаг
Шувуу шиг гуурс бүхэндээ хий дүүргээд хаашаа ч юм нисэх гэж
Би тамхи татдаг
Батзаяа

PS:Найзынхаа дэвтрээс чирээд ирсэн, өөрт нь хэлээгүй.

Зүв зүгээр суухаар зүлгэхээс

Ямар ч хүсэл алга

Монголдоо бараг даараад байсан улсууд японд буцаж ирээд үнэгүй саунд өдөржин шөнөжин ороостой, хүйтэн монголоо санаж байна гэж...
Уг нь өөрийн худалдаж авсан хийгээд найз нөхдийн бэлэглэсэн нэлээд хэдэн ном байгаа боловч унших ч сонирхол алга, блог бичих ч, бусдын блогийг ч унших гээд л ямар ч хүсэл алга...
Нээрээ охинд минь эх нутаг болох монгол орон туйлын их таалагдаад, үлдмээр байна гэж хэдэн өдөр үглээд, аргагүйн эрхэнд л буцаж ирэх шив дээ, ээжтэйгээ. Одоо даалгаварт дараастай, хар халуунд нозоороостой л амьтан байна.
Жаахан сэрүү ороод ирэхээр юм юмыг гялалзуулнаа, уншихаа ч бичихээ ч. Хэхэ

Уулзаагүй уджээ

Хаачсан гэхээр, эх орондоо очиж, ээж аавдаа эрхэлж эрхэлж ирсэн болноо. Дараагийн бичлэгүүдэд бага багаар тайлангаа тавьж эхлэнэ дээ.