Монгол doughnuts

12 сарыг боорцог хийж угтлаа. 3 дахь жилдээ хийж зарж байна, энэ жил цөөхөнг хийсэн. Түрүү жил худалдаж авсан хүн ч ирсэн харагдана лээ. Зарим нэг таньдаг хүндээ 2, 3-аар нь шахсан ккк.
Doughnuts хийж ядарсан хүн орой нь хоол хийхээсээ залхуураад өнөөдөр баяжсан юм чинь би та нарыг даая гээд гэрээрээ гадуур хооллочихсон. Монголчууд 5-ыг олоод 10-ыг зардаг гэдэг гэсэн гээд хань ижил намайг шоолоод байсан. Ккк.
Гэхдээ байна шдээ, баяжихдаа гол биш юм аа гэж. Монгол гэдэг нэрийг аятайхан аваад гарах явдал гэжуга.(Банжига блогийнхон ингэж их бичдэг юм билээ. Заримдаа энэ нь уур амьсгалыг их зөөллөөд байдаг шиг санагдаад хэрэглэчихлээ ккк)

Гол арга хэмжээ нь монголыг сурталчлах. Түүний хажуугаар боорцгоо хийсэн юм. Монгол далбаагаар puzzle хийж тавиад ирсэн хүмүүс түүнийг эвлүүлнэ. Эвлүүлээд дуусахаар нь далбаа бүхий номын хавчуурга бэлэглэсэн.
Хөх тэрлэгтэй хүүхэн тэрүүгээр нэг од боллоо.
Хараад байхад эд нар жижигхээн юмаар хүмүүсийг баясгаад, цэнгүүлээд чадаад байх юм. Зохион байгуулалт ч сайтай болох юм. Арга хэмжээний төгсгөлд цаас хайч чулуу хийлгээд ялсанд нь бэлэг өгөөд байсан. Хамгийн инээдтэй нь том зулзага  овоо ялаад яваад байнаа. Үлдсэн хүмүүс урагшаа тайзан дээр гараад л үзэж тарж байна. Нэг мэдсэн охин тэдний дунд явж байна. Нэрлэсэн бэлгэн дотор нохойны хоол гэж байсан юм, тэрийг сонсчоод би за даа том зулзага ч нохойн хоол хожиж энэ тэр гээд ярьж байсан чинь миний хэлснийг хождог гэсэн ккк.  Охин хүрч ирснээ ээж ээ нохой тэжээх үү, энийг далимдуулаад гэсэн хэхэ. Хүүхэд ээ гэж. Нэг л удаа гийн хоол хожчихоод нохой тэжээх юм гэнэ ээ ккк. Жижиг зулзагаа яаая гэж байж тэ.