шүү дээ энэ чинь. Хүүхэд саатуулах. Гэм нь тийм ч юм зураад өг, ийм ч юм зураад өг гэхээр нь ээжийн авъяас хүрэхгүй. Аниагаас нь тусламж эрнэ. Аниаг эзгүйд хэлснээс нь шаал өөр юм зурж өгч энэ тэр хэхэ.
Би нь их амархан цэцэг ногоо зурна өө. Чаддаг нь л тэр юм чинь. За тэгээд нохой гахай, туулай болоод явчихвал "аниа" гээ д л дуудна. Бас эндхийн хүүхэлдэйн киноны баатар "анпанман"-г их зуруулна. Зурдаг аргыг нь том зулзагаар заалгасан. Нэг юм дөхүүлээд л байгаа. Оройд заалттай нэг ийм зураг зурна. Зургийг нь аваад нууцаар урж хаяна. Хэ хэ. Танил япондоо хэлсэн чинь ямар танхай ээж вэ гэсэн. Хүүхдийнхээ бүтээлийг урдаг гэнэ ээ.
Том зулзагын баахан бүтээлийг их идэвхитэй хадгалдаг байсан. Сүүлд цаасаа дийлэхгүй зургийг нь авчихаад л хаядаг болчихсон. Бага зулзагын бүтээлийг бас хадгална гэвэл цаасан дороос босохоо байх гээд. Нэлээд тодорхой зурдаг болчихвол мэдээж гайгүй гэснээс нь авч хадгална л даа. Сүүлдээ том болсон хойноо үзэхэд хөөрхөн байдаг юм билээ. Багад минь бичиж байсан цагаан толгойн дэвтэр байдаг юм. Эв хавгүй ч их л хичээж бичсэн дэвтэр. Шууд л нэгдүгээр ангид орж байсан нүдэнд харагддаг юм.
Ээж нь ч охидынхоо бага насны дурсамжыг авч хадгалалгүй л яахав...
No comments:
Post a Comment