Сарнай ба амттан

Том зулзага дурлаад худалдаж авсан мини сарнай. Анх жижигхээн байсан чинь дээшээ ургаад л байгаа. Бас хэдхээн сарнай байсан чинь үржээд, бараг жилийн дөрвөн улирал цэцэглээд хагдраад, цэцэглээд хагдраад гээд явчихдаг юм билээ. Их гоёмсог. Жаахан шунаад өөр ягаан өнгийхийг авдаг юм билүү гэж бодоод байгаа. Хэ хэ. Өөрөө арчлахгүй байж шүү.

Энэ эртээд ажлынхаа нэг хүүхэнтэй, солонгосоос ирсэн нэг дадлагажигч хүүхэнтэй бага зулзага бид хоёр зугаалсан үед идсэн бялуу. Дээрх цэцгийг нь идэж болно. Хэ хэ. Энд ер нь галуу шувууны махнаас гадна цэцэг навч бас идчихээд л байна. Хи хи.

Ажлын газрынханд минь бэлэглэсэн солонгос чоко. Дотроо хатаасан гүзээлзгэнэтэй. Хайрцган дотроо гурван янзын амттай. Олон ширхэгтэй, би гэрийнхэндээ бас амсуулаад амжчихсан. Хэ хэ. Манайхан угаасаа заримдаа манай гэрийн гишүүдийг бас мартдаггүй нь уярмаар. Охид минь дараагаар нь нэхээд байгаа юм биш үүе?
-Ээж ээ, өнөөх гого чоко чинь дуусчихсан уу?
-Дуусчихсаан, хөөрхөн үрс минь.

Бас л ажлынханд минь хэн нэг нь авчирч өгсөн чоко. Хавай-нх. Дотроо хан боргоцой орсон. Гэхдээ дээрх гүзээлзгэнэтэйг бол гүйцэхгүй юм билээ.

Мөн л ажлынханд минь бэлэглэсэн. Токиогийн бэлэг. Таргалчихна гэдэг мөнхийн сэдэвтэй би ч ганцхан ширхэгийг л амссан. Хэ хэ.

Ингээд л би бондгор хэвээрээ, хэвээрээ ч гэж дээ улам л бондойчих гээд байдаг юм шүү дээ. Нэг хэсэг өөрийнхөө хувийг гэртээ авчраад л гэрийнхэндээ өгөөд л мундаг байсан чинь байхгүй ээ. Монголын хууль гурав хоног гээч л болсон. Хи хи.



Цаашид улам бондойчихгүйг хичээгээд, өөрөө өөртөө амжилт...