2010 онд манайх гэдэг айл нэгэн хүнийг эрүүл саруул болгох гээд, нэгэн гэр бүлийг элэг бүтэн байлгах гээд хэрэндээ хичээсэн жил байлаа. Юун зугаа цэнгэлтэй манатай...
2011 онд бага зулзага минь гэдсэнд.
2012 онд бага зулзага минь жаахан, даарж хөрнө гээд аниа аав 2 нь гулгачаад ирсэн.
2013 онд бага зулзага минь чаргаар гулгаж, ээж хамтдаа шүү дээ.
За тэгээд энэ удаад гулгасан чинь юу вэ. Маргааш нь хамаг бие хөндүүр л юм байна.
Эхэндээ гулгана гэж бодоогүй л дээ. Тэгсэн том зулзага хөл өвдөөд гээд гулгах янз алга. Тэгэхээр нь дүүг нь харуулчихаад өөрөө тэрүүхэн тэндээ дасгал сургуулилалт хийж байтал хань ижил бараг л хүчээр шахуу чирээд ливтэнд суучихав аа. Би чинь ливтнээс нь үхтэлээ айдаг хүн байхгүй юу. Буухдаа нэг л эвээ олж өгөхгүй, уначихаад байдаг юм. Тэгээд л ливтээр дээш өгсөнө гэдэг бол толгойны өвчин. Гэхдээ хань ижлийн ятгалаг, хүчин зүтгэлээр 2 удаа ливтэнд сууж, уулын орой дээрээс унан тусан гулгав. Хэ хэ.
Гулгаж ирээд л дээшээ харахаар сүртэй сүртэй. Хөөх би чинь ийм өндөр уулнаас гулгаад ирээ юу? гэж өөрийн эрхгүй өөрийгөө матгаад байгаа юм бишүү. Дээрээс нь нил цэвэр агаар амтагдаад л.
Чаргаар л гулгасан шүү, цана гээд ойлгочихов оо. Хэ хэ
Худлаа худлаа, snow boat-р гулгасан. Монголоор яг юу гэдэг юм бэ. Яг оноогоод хэлж мэдэхгүй байна. Мэддэг нь хэлээрэй. Гуйж байна шүү.
Мундаг уу? Ккк. Гэхдээ байна аа, доошоо буух гэж хэд унаж туссаныг бүү мэд. Хань ижил татаж унаад л байсан, намайг харчихаад. Тэгэхээр ямар нь ойлгомжтой биз дээ, манайхаан. Хэхэ
No comments:
Post a Comment