За тэр ч яахав, ганц нэг зураг оруулах гээд л. Хань ижил эрт тараад, бид дөрөв нь пицца идэв. Итали хоолны газар орсон юм. Тэгсэн амьд хөгжмийн тоглолттой гээд, хөгжимчин нь том зулзагын дугуйланд хааяа ирж хичээл заадаг багш нь байж таараад.
Цохиурт хөгжим тоглож байгаа нь багш нь |
За далайтай хиллэдэг газар учир гэрэлтүүлэг нь ийм далайн нялцгай биетийг дүрсэлсэн байв. Баахан зургаа даруулж байгаад л харьж ирэв. Тэсэн ядан хүлээсэн бялуугаа идэх гэсэн гэдэс нь цатгалдсан улс олигтой идэж чадалгүй, ёс болгож амсчихаад, маргааш нь идэхээр болов. Бага зулзага амьдралдаа анх удаагаа идэш нь ихдэж, цатгалдах гээчийг биеэр амсаж үзэв. Унтахынхаа өмнө хоёр сайхан унгаж өгөөд л аятайхан болсон уу яасан, удалгүй хурхирав. Хэ хэ. Хайр хүрээд байгаа юм. Гэдсээ илүүлж энэ тэр, зайрмаг иддэгүй л байж гэнэ, ундаа уудаггүй л байж гэнэ. Хэ хэ. Хойшид зохицуулж идэх байх аа, өөрөө. Байнга ээж аав, аниа нь одоо бол, одоо ид гэж хэлүүлэлтгүй.
Цас мөсгүй л байлаа. Бороо л ороод байх юм, ядаргаатай. Хэ хэ. Гэхдээ цас орвол бүр л ядаргаатай, яагаад гэвэл нэг шөнө орохдоо л машин далд орчихсон байдаг тул цасаа арилгах гэж тэр. Яг шинэ оноор цас мөс айлчлан ирж бага зулзагын минь нарыг гаргахгүй юм байх даа. Цасан өвгөн хийнэ гэж онгирсон хүн л байна.
За өвөөгөөс бэлэгээ авчихсан, сургууль нь амарчихсан, би нь нэлээд урт хоног амралттай гээд гурван үзэсгэлэнт бүсгүй өдөрт юу хийж өнжих вэ гээд л янз бүрийн төлөвлөгөө зохиогоод сууж байна. Аниа нь нэг өдөр дугуйландаа явна, нэг өдөр нь ангийнхаа охиныд очиж тоглоно? гэсэн. Аавыгаа, хань ижлийгээ тарж иртэл шүү дээ.
Аавыгаа амрахаар бүгд уул руу марш...
No comments:
Post a Comment