Thursday, January 29, 2009

Банана үнчи

Охин: Ээжээ, би өнөөдөр банана үнчи датта.
Ээж: Яагаад заавал банана үнчи гэж?
Охин: Банана үнчи гэдэг нь байна ш дээ, хоолондоо ногоо сайн идэж байнаа, гэдэс чинь хэвийн байнаа гэж байгаам.
Ээж: Банана биш өөр үнчи байвал яах уу?
Охин: Жишээлбэл, жижиг бондгор бондгор, бас шингэвтэр үнчи байвал ногоо бага идэж байнаа гэсэн үг. Тэхээр ногоо сайн идэх хэрэгтэй.
Ээж: Аан. Ээждээ өдөр бүр үнчигээ ямар байсныг хэлж байгаарай. Ээж нь бас өөрийнхөө үнчийг харж байнаа.

Хэдэн жилийн өмнө охин бид хоёрын хооронд болсон яриа. Охин минь энд ирээд хэдэн сар болсны дараа л даа. Цэцэрлэгт нь багш нар нь зааж өгсөн гэсэн. Одоо ч бид өнөөдрийн үнчи ямар байсан гээд л хоорондоо ярьдаг юм.


PS: Үнчи гэдэг нь баас гэсэн үг. Хэ хэ. Японы бусад газарт банана үнчи гэж хэлдэг эсэхийг сайн мэдэхгүй, Түмээ андаас асуунаа.

Монголд ямар үнчи байвал сайн байдаг вэ?

Wednesday, January 21, 2009

Saturday, January 17, 2009

Үр минь

С.Самданцоодол


Чиний миний сүлэлдэж бүтсэн алдрай жаахан үр минь
Чиний миний холилдож багтсан ангаахай насны дүр минь
Чиний миний хайрын уудамд асан мандсан нар минь
Чиний миний хойчийн удамд алсалж үлдсэн мөр минь

С.Самданцоодол

Отгонтэнгэр


Дэргэдээс нь мянган уулс түшсэн
Хаан суудал-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Дээрээс нь мяндсан үүлс тулсан
Сүүн оргил-Отгонтэнгэр уул минь
Сүрэнд тань хийморь сэргэнэм зэ
Ай даа жаргалтай яа
Сүлдэнд тань дуулал өргөнөм зэ
Ай даа завшаантай яа
Наранд гялалзаж тэнгэрт зүмбэрлэсэн
Мөсөн дуулга-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Саран туяарч газарт сүндэрлэсэн
Мөнгөн суварга-Отгонтэнгэр уул минь


Дахилт
Орчлонгийн зоргоор салхийг хагалсан
Торгон ир-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Огторгуйн задгай дайдад зарласан
Бурхан дүр-Отгонтэнгэр уул минь


Баясгалантай яа хараа ямагт булаасан
Чамин солонго-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Бахархалтай яа сонор үргэлж мялаасан
Түмэн уянга-Отгонтэнгэр уул минь

Дахилт:


Нуурынхаа усанд амгалан жаргасан
Хун шувуу-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Нутгийнхаа хөрсөнд гүн шургасан
Хүн чулуу-Отгонтэнгэр уул минь


Дахилт:


Түмэн үеийн түүхийг хүүрнэсэн
Хөлгөн судар-Онгон сүмбэр хайрхан минь
Төгс сайхан үзэсгэлэн бүрдсэн
Элгэн нутаг-Отгонтэнгэр уул минь


Дахилт:

Хайрын дууль

Ганбатын Ариунбилэг

Намайг нулимсаар уйлахад тэр бүсгүй гунигаар уйлдаг
Намрын моддын навчис шиг зүрх нь шарлан хатдаг
Зайлуул нүдний нь өмнүүр миний аз жаргал зовлон болон урсдаг
Жам ёсыг даган нулимсаа хацартаа зөөлхөн эгшээдэг
Хайртай хүнээ надаас тэр харцаараа л харамладаг
Хайлан уяран тэр бид хөтлөлцөн алхахад атаархдаг
Хоолойдоо зангирсан үгээ хэлж чадахгүй зүрхэндээ шингээдэг
Хором төдий жаргалаар амиа солих юмсан гэж битүүхэн мөрөөддөг
Ганцаараа энэ хорвоог туулна гэхээс тэр айдаггүй
Гал дүрэлзэж сэтгэл шатсан хайр нь унтарна гэхээс л айдаг
Зүрхэндээ уйлсан ч нүдэндээ инээдэг тэр бүсгүй даруухан
Зүүдэндээ жаргасан ч хайрандаа шаналдаг тэр бүсгүй эгэлхэн
Хажуугаар зөрөн өнгөрөхдөө харцаа бууруулдаг
Хархан нүдэндээ гунигаа нуусаар өдөр хоногуудыг өнгөрөөдөг
Өөрийг нь ойлгох хэн ч байхгүйд гомддог ч гэлээ
Өр зүрхнээсээ хайр булгилуулж голоо зогоодог
Өрөвдье гэсэн ч дэндүү хатуудсан тавилан түүнд минь тохиож
Өөр хэнийг ч биш, ганцхан миний залууг хайрлаж
Гутарсан ч гэсэн гунхаагүй тэр бүсгүйгээр би бахархдаг
Гоо үзэсгэлэн тэрэнд минь аз жаргал бэлэглэнэ гэдэгт итгэдэг.



...Өчигдөр бороо орж, солонго татсан
Өврөөс минь өндийж чи явж, би гунисан
Анхны бүхэн сайхан байсан, ахин дурсахгүй
Ахиад л бороо орно, өнөөдөр солонго татахгүй
Энгэр цээжний будант гуниганд төөрөөд, сэтгэл горьгүй
Эрт эдүгээн гунигт дурсамж сэдрээд, зүрх шанална
Тэвэрт чинь мөнхөрч, хорвоог элээж чадахгүй нь
Тэнгис шиг намуухан байя, зүрх сэтгэлээрээ
Таг шиг уужим байя, зүрх сэтгэлээрээ
Эргэн санаж дурсвал, би дарсыг ууж, сэтгэлээ мартана
Энгүй энэ орчлонд шүлэг тэрлэн, нулимсаа дэрлэн, нарыг үзнэ
Хэзээ ч уулзахгүй, дурсахгүй, санахгүй ээ
Хэтэрхий их хайртай болохоор чи надтай жаргахгүй
Тэнгэртээ дүүлэн бүргэд шиг эрх чөлөөтэй бай
Тийм л их аз жаргал чинийх байх ёстой

Санаарай

Б.Ганчимэг

Зангирч бичдэг шүлгийг минь уншвал
Задгай инээд, гэнэн үдшийг санаарай
Зөөлөн харц, бүдэгхэн хөмсгийг зүүдэлбэл
Зөрүүдлэж туньдаг томоогүй аашийг санаарай
Асгаруулж уйлсан намрыг дурсвал
Анхил цээжний үнэрийг санаарай
Сүмэн гунигтай нүдийг минь зурвал
Сүүтэн буцдаг дүрийг минь санаарай
Хусны навчис шөнөжин шаргивал
Хөндүүр дурсамжаа эргэн санаарай
Хүслийн анир сэвэлзээд байвал
Хөхний бяцхан товчийг санаарай

Тэр нэгэн бүсгүйд

Б.Лхагвасүрэн

Хувь дутсан дурлалаар өвдөж
Хуурын чавхдас шиг хөг орж
Хувцсан дотроо шатаж явахад минь
Чи намайг тоогоогүй
Тэгэхэд чи
Холын холд
Голын хор шиг л байсан
Хоёр мөр шүлэг шиг уруулаар чинь үнсүүлж
Хорвоог баръя даа гэж их бодсоон
Бүтээгүй ээ
Зүсэрсэн бороо шиг он жилүүдийн урсгалд
Зүүдээ чамаар л үргэлжлүүлж
Тэр жилийн амттай зовлонгийн
Тэн хагасыг ч гээж чадаагүй л явна
Сураг отсон гэнэн зүүдэнд минь
Сурагч бэхний өнгөөр дандаа чи ирдэг
Бүтээгүй жаргалаар алга шавхуурдан шоглоод
Бүртэн бүртэн гэсээр үүрээр чи явдаг
Залгаж бодсоор би нартай хутгалдан
Замбуулингийн тоос цэцгэн дунд бодолдоо бүдэрдэг
Зүүдний төгсгөл үнэнтэй ингэж айлсан
Зөн совингийн зангилаа хөвөрдөг
Зүтгэж яваа амин амьдралын хажуугаар
Зүүдлэхээс өөр эрх надад байхгүй!
Мартаагүй л явна даа чамайгаа гэж
Манхайн цайх үүрийн туяа
Маралын гурван гялаанаар хэлүүлье
Намрын навч зүйж бичсэн шүлгээрээ
Намбаргахан эмэгтэй чамд мэнд хүргье?
Найрагч Лхагвасүрэгийн гэргий болж
Нажидаа эдлээгүйд чинь баяр хүргье?

Thursday, January 15, 2009

Цас




Ойрд японы ихэнх нутгаар цас ороод... Охин маань эхэндээ хөөрөөд л цасан өвгөн хийж, надаас нууцаар цас идэж, намайг гарч цасаар байлдая гэж шалж, чаргаар чирүүлж, хүүхэлдэйндээ цасан оромж хийж энэ тэр гээд л цасанд ухаангүй дурлаад л байсан юм. Тэгсэн одоо энэ цас орохоо болиосой гэчихсэн л явж байна. Өнөөдөр өглөө цэцэрлэгт нь хүргэж өгөх гээд гарсан чинь зам зайрмагтаад мөс тогтчихож. Монгол л санагдлаа ш дээ.
Замдаа охин бид 2
-Монголд зам нь ингэж хөлддийшд, ээж нь зөндөө хальтарч унаж байлаашд. гэж яриад л.
Нээрээ дээр үед оросын нэг түрийтэй гутал байсан даа, нэр нь юу билээ дээ. Надад улбар шар өнгөтэй нь байсан юм. Үхтэлээ хальтарч унадаг байлаа шд. Найзуудтайгаа явж байхдаа бараг албаар хальтарч унаад байгаам биш үү. Хэнийх нь гутал их хальтардаг вэ гэж гайхуулах гэдэг байсым шигээ хэхэ. Бас нэг гоё дурсамж байдаг юм. Тасганы овоо дээрээс гулгадаг байлаа гэж. Өмднийх нь бөгсөн хэсэг нороод тас хөлдчихсөн, нэхий бээлий нь бас шал нойтон, гэртээ орж ирээд л паран дээрээ тавьж хатаана, тэр нь дарайгаад л өмсөхөд хэцүү юм байдаг байж билээ. 9 давхар байшингийн шатны бариулны хуванцар? хэсэг байдаг даа, тэрийг чарганыхаа хөлд углачихна. Тэхээр ёстой мундаг гулгана шүү дээ. Хэн нь ч тэгж сэддэг байнаа, бас нийтийн өмчийг их хайр гамгүй хэрэглэдэг байжээ хэхэ.
Өвөлөө гэж дурсамж дүүрэн...

С.Оюунтөгс

Хайкү шүлгүүд

Асаалттай лаа
Сүүдэртэйгээ наадна
Аягүй бол

Хайр нэхсэн харцнаас
Хачин өнгө мэдрэгдэвч
Хаа байсан алс...

Ижилхэн багтай
Олон хүний дунд
Энэ чинь би явна уу даа...

Яг одоо
Ямар ч хүсэл үгүй
Ярих, Харах, Хашгирах ч...
Зөвхөн оддыг тоолмоор
Зүүд байсан бол эхэлмээр...

Өвлийн үдэш
Огт танихгүй хүний
Инээмсэглэхийг олж үзэхсэн...

Tuesday, January 13, 2009

Л.Өлзийтөгс

Ангийн андын минь орчуулснаар. Сэтгэгдэлд бичиж үлдээснийг орууллаа, арай олон хүн унших болов уу.
あなたの目が、視線が、
頬が薄れた
薄れちゃった!
あなたの顔は空っぽ
ここに私がキスした唇があった
ここに私が泣かせた目があった
消えちゃった
あなたが消えちゃった!
さぐる視線の先 その顔の奥から
あの女の姿が透けて見える
あなたの顔をこすり消した
白い手…手だけが見える
私にはない金の指輪
細い指、長い爪…
あなたの目を、唇を、心を、この手が
拭い去った    1995年 L.Ulziitugs

Saturday, January 10, 2009

Шүлэг

Л.Өлзийтөгс

Нүд чинь, харц чинь, хацар чинь бүдгэрчихэж
Бүдгэрчихэж ээ!
Нүүр чинь хов хоосон
Энд миний үнсэх дуртай уруул байсан
Энд миний уйлуулах дуртай нүд байсан
Арилчихаж
Чи минь арилчихжээ!
Тэмтрэх харцанд нүүрний чинь гүнээс
Тэр бүсгүйн л дүр нэвт харагднам
Царайг чинь баллуурдаж үзэгдэхгүй болгосон
Цагаахан гар... гар л үзэгднэм
Надад байдаггүй алтан бэлзэг
Нарийхан хуруу, урт хумс...
Нүдийг чинь, уруулыг чинь, зүрхийг чинь энэ л гар
Нүцгэн алгаараа арччихжээ Чи минь

Thursday, January 08, 2009

Шинэ оны мэнд











Бүх блогчиддоо шинэ оны гал халуун мэнд хүргье. Жаахан оройтчихлоо, уучлаарай.
Амтат бялуу, бууз, салатаар дайллаа шүү.
Түрүү жилийн 27-с эхлээд л шоу, бас ийш тийшээ тэнэж айл хэсэж явсаар блог бичих завгүй.
Шагайдаад аваргаар нь тодроод кккк. Шагай няслаагүй хичнээн ч удсан юм бүү мэд.
31-нд цас орж сайхан цастай мөстэй шинэ жил болсон юм байна шүү. Охин минь аавтайгаа хамт цасан өвгөн хийсэн.
Изүмо тайшя-д очиж мөргөсөн

гэх мэтээр шинэ оноо угтав шив дээ. Энэ жилийн шинэ он угталт хөл хөдөлгөөнтэй, хөгжилтэй байлаа гэж...