Донтох шинжтэй шүү

Эргээд блогтоо. Тэртээ 2007 онд бидний хэсэг нөхөд донтож байсан юм. Бие биенийхээрээ орж гараад, сэтгэгдлийг бол харамгүй бичдэг байлаа шүү дээ. Одоо л сэтгэгдэл бичиж амжихгүй болчихоод байгаа болохоос биш. Шалтал л даа шалтаг энэ бол... Юу бичих үү гээд бодоод байдаг болсон байна хэхэ. Сүүлийн үед. Хүнд хүртээлтэй аятайхан зүйл бичиж байх хэтийн зорилготой ч сачий хүрдэггүй. Цаанаасаа онгодтой улсууд зөндөө байх юм өө. Уншаад л явдаг шүү, бичээд л байгаарай та хэд минь ч гэсэн.

Хэт халах ч бас хүний энергийг асар бардаг зүйл байна шүү одоо л мэдлээ хэхэ.

Сургуулийн зуны амралт эхэлж, өглөөд эрт гарч гемнастик аа хийнэ.Амралт эхлэхээс өмнө эцэг эхийн уулзалт болсон. Ярьшигтай зуны даалгавар, монголын сургууль ёстой гоё, 3 сар амардаг гэсэн хүн байна.
 Монголын хүүхдүүд ёстой жаргалтай мангар бацаанууд байдаг юм байна шд гэж хэн хэллээ дээ ккк. Үнэн үнэн.

Мартсанаас мал мэнд үү гэж, багын хамар зүгээр байсан шүү. Жижигхээн улаан сорвийг эс тооцвол хэхэ.
Цэцэрлэг нь халууныг мартах баяраа хийсэн. Жил бүр хийдэг юм, их дажгүй санагддаг зүйлийн нэг.

Бас энэ их ойнуудыг. Том том машинтай улсууд л тоос татуулаад давхиад л байна гэсэн. Энд тэндхийн хүнээс хандив хүсдэг. Эндхийн ганц нэг ойн арга хэмжээнд оролцож үзсэн. Хандив лав нэхээгүй. Ард иргэдэд хүртээлгүй юмны нэг шиг санагдаад байгаа юм даа гэж.

Бас нэг. Хурим найр. Ёс заншлаа сайн мэддэг залуус олширчихсон ч юм уу? Сүр дуулиан болдог болсон гэнэ.

Луувангаа иднэ үү, лаагаа иднэ үү хамаагүй ч ямарваа нэг зүйлийг хийхдээ манайхан арай л туйлшраад, арай л хэтрүүлээд байх шиг. 

Хүүхдийн дуу-6

Ойрд хүүхдийн дуу оруулахаа мартчхсан яваа хүн байна лээ шд.

Хэрвээ чи боол байсан бол?

гэдэг ном. Бас л аймар. Хүн төрөлхтөн гэж түүхэндээ нүгэл ч их үйлдэж, буян ч их үйлдэж ирсэн улсууд юм аа.

Африкчууд бас л их зовлон үзсэн юм аа. Хэзээ хийсэн үйлийн үр юм бол доо гэж.
Боолчлол нь 1518-1865 онд маш эрчимтэй явагдсан. Англи, Франц, Голланд, португал, Америк гэсэн хэдэн орны цагаан арьстанууд олон сая африкчуудыг усан онгоцоор ачиж ирүүлсэн. Ачиж шүү ачиж. Тэд олноороо шарил шиг дээшээ харж хэвтэнэ. Хоорондоо томоос том гинжээр хэлхээтэй. Эргэж хөрвөөж болохгүй. Зөвхөн дээшээ л хараастай. Усан онгоцоор ингэж ачигдаад явж байхад мэдээж замдаа олноороо үхнэ. Тэр үед шууд л далай руу шиднэ. Үүнийг нь халим л сайн мэднэ. Хэдийд амтат зууш шидэгдэх бол гээд сүргээрээ дагаастай гэж байна шүү.
Мэдээж сайхан сэтгэлтэй цагаан арьстнууд тэднийг нууна, хаацайлна, оргуулна, аварна.
Багад зурагтаар боолчлолын тухай олон ангит кино гардаг байсан даа. Нэрийг нь санадаггүй ээ. Хэлж өгч туслаарай, санаж байгаа нь.
Уг номын агуулга нь Хэрвээ чи боол байсан бол? Хэрвээ чи баригдчихвал яах бол гэсэн мөнхийн айдастай амьдрах бол? Хэрвээ чи хэн нэгэн дотны хүн чинь нүдэн дээр чинь зодуулж нүдүүлж үхэхийг харвал? гэж гүн гүнзгий бодолд автуулахаар бичигдсэн байсан.

Буянт үйлс

Хараад л шууд монгол гэж танив.
Номын сангаар үйлчлүүлж амждаггүй алслагдмал бүс нутагт амьдардаг хүүхдүүдэд зориулсан үйл ажиллагааны тухай. Яг ямар буянт үйлс вэ гэвэл "Нүүдлийн номын сан". Дэлхийн өнцөг булан бүрт ийм үйл ажиллагаа явуулдаг сайн санаат хүмүүс байдаг юм байна. Энд манай хажуугийн цэцэрлэгт автобусаар ном авчирч хүүхдүүдэд зээлдүүлдэг гэж хэлж байсан даа. Тэрэн шиг л тухайн орныхоо онцлогт тохирсон тээврийн хэрэгслээр номоо зөөдөг гэнэ. Жишээ нь заан, тэмээ, автобус гээд л.
Эх орныг минь төлөөлж хүүхдийн зохиолч Ж.Дашдондог гуайн тухай бичсэн байна. Оюутан байхдаа ангийнхан маань нэг хүүхэд дор хаяж 5 билүү дээ хүүхдийн зурагт ном орчуулж, криллээр бичсэнийгээ уг номон дээрээ наагаад Дашдондог гуайд аваачиж өгдөг байсан санаанд оров. Бидний орчуулсан ном явж л байгаа байхдаа... Сайхан санагдлаа...
Дашдондог гуай Монголын хүүхдийн соёлын сантай хамтран 10 мянган ном бүхий нүүдлийн номын сантай гэнэ. Тэдгээр номны ихэнхи нь япон улсаас хандивлагдсан байдаг гэнэ. Үйл ажиллагааны нэр "Чихэртэй ном". Ном оо тараахаас өмнө хүүхдүүдэд чихэр тараадаг гэнэ.
-Ном чихэр хоёрын аль нь амттай байв?
-Мэдээж ном нь илүү амттай байлаа.

Нээрээ

Миний блогийн ганц нэг бичлэг энд тэндхийн сайт дээр тавигдсан байдаг юм билээ. Онцлог нь дээхэн үеийг бодвол нэр ус, эх сурвалжыг нь доод хэсэгт дурдсан харагдана лээ. Ганц нэг уншигчид маань микси ч билүү, твиттер дээрээ линкийг нь оруулчихсан харагдсан бас. Сүүлийн үед блог гэх хүн цөөрөө юу даа гэж бодогддог болсныг ч хэлэх үү? Байнгын зочидоос минь гадна ганц нэг хүн тоож уншдаг л юм байна гэж баярлав хэхэ.
Нэг хэсэг блогчдын бичлэгийг туучихаж гээд л гомдол их гардаг байлаа шүү дээ. Би  ч яахав, энд тавигдахаар сүрхий бичих биш, тэгээд ч өөрөө тэр бүр шалгаад явахгүй юм дөө.
Ямартаа ч тоож орж гардаг бүх зочиддоо өнгөрсөн ч гэсэн наадмын мэнд шүү...

Өө тийм гол юмаа асуухаа мартахыг шахав. Энэ твиттер-т жиргээчин болохын тулд яадаг юм болоо?  Дэлгэрэнгүй мэдээлэл хүснэм зээ.
Гэхдээ бас бодох юм. Твиттерт тэнэг хүн байдаггүй гэж сонссон тул блогтоо л үнэнч байдаг ч юм билүү гэж???

Гүрэн Монгол чинь хүлээнэ гэнэ ээ

Яана аа одоо хүлээлгээд, муу эх орон оо

Дайн дажингүй нутагт төрснөөрөө бахархмуй

Африкаараа амьсгалсаар л байгаа шүү.
Энэ удаагийн ном бол "Rwanda-гийн залбирал" гэдэг ном. Уншаад ёстой аймар, ёстой зэвүүн, ёстой жигшмээр, ёстой эмгэнэлтэй, ёстой хөөрхийлөлтэй, ёстой өрөвдмөөр, ёстой бахархмаар, ёстой л суралцмаар сэтгэгдэл төрүүлсэн агуулгатай байлаа. Монголчууд бид ямар их азтай, ямар их хувь заяатай улсууд вэ? Тэр их хувь заяагаа дэлхий дээрх асар хүнд орчинд амьдардаг улсуудын хувийг ч бас тулт нь л суралцаад, хөдөлмөрлөөд л явчихаар байх юм санаагаар болдог бол хэхэ.
За тэгэхээр энэхүү нэрийг нь хүртэл сонсож байгаагүй  Rwanda гэгч улсад юу тохиолдсон бэ гэхээр.
Африкийн төв хэсэгт оршино. 1918 он хүртэл Германы колонь, дараа нь Бельгийн колонь байсан. 1962 онд тусгаар улс болсон. Tutsi, Hutu гэсэн хоёр үндэстэн оршдог. Тусгаар тогтносны дараа энэ хоёр үндэстэн нь хэн нь эх барих тал дээр үл ойлголцол үүсч, улмаар дайтахад хүргэсэн. 1994 онд олноор нь хүйс тэмтрэх "дайн" эхэлсэн. Hutu （олонхи） үндэстэн нь Tutsi （цөөнх） үндэстэнээ хүйс тэмтрэх гэсэн оролдлого. 3-хан сарын дотор 1 сая хүн үрэгдсэн гэдэг. Хүн төрөлхтний түүхэнд хэзээ ч мартаж болохгүй гашуун түүх.
Хөрш зэргэлдээ эвтэй найртай амьдарч байсан улсууд нэг л өглөө босоод ирсэн, харцнаас нь эхлээд шаал өөр, хэрцгий болчихсон. Буу, хутга юу л байна түүнийгээ бариад хядаад эхэлсэн.
Хамгийн зэвүүн нь юу гээч. Эрчүүдийн хүчирхийлэл. ДОХ-ыг дайны нэг зэвсгээ болгон ашигласан гэнэ. Цусыг нь бохирдуулж хүйс тэмтрэнэ гээд эмэгтэйчүүдийг хүчирхийлээд хүчирхийлээд явчихсан. ДОХ-той эрчүүд. Олон олон бүсгүйчүүд эр нөхрөө, үр хүүхдээ алдахын хажуугаар өөрсдөө бие сэтгэлийн асар том шархтай үлдсэн. Гэхдээ тэд бууж өгөөгүй. Тэвчсэн, тэмцсэн. 

Паагт 2

Дахиад л баларсан шүү. Энэ удаад аниа дүү 2.
Хөөрхий минь яасан гээч . Савлууран дээрээс уначихсан. Хамар нь улаан нялга. Дээд уруул нь хавдчихсан. Хамар нь бас.
Оройд цэцэрлэгээсээ тараад гэртээ оролгүй шууд гадаах цэцэрлэгт тоглоно гээд уурладаг болчихсон юм. Тэгээд заншил ёсоороо гадаа тоглов оо. Аниа нь түрүүлж ирэхээрээ бас гадаа. Ашгүй аниатайгаа ч таарав, ээж ч орж хоолоо хийлээ гээд түрүүлэд орчихлоо. Дүүгээ сайн харна шүү гэж захьдаг юм уг нь.
Түрүүлж ороод 10 минут болсон уу үгүй юу бага зулзагын уйлах дуу сонсогдоод манай 2 орж ирж байна аа.
-Яасан уначихсан уу?
Нэг ч их юм бодолгүй асуув. Учир нь өмнө ч гэсэн тэгж уйлж дуулж орж ирэх нь зөндөө л байсан.
-Тэгсэн. Савлуур дээрээс...
-Юу? Алив гээд л үзсэн чинь юу вэ?
Уйлаад л байлаа, уйлаад л байлаа. Ээж үглээд л байлаа үглээд л байлаа.
-Хамраараа унаж байна гэхээр их л хүчтэй савлаж байсан байна тийм үү? Тэгж хүчтэй савлаж болохгүй гэж мэдэхгүй юу? Бла бла
Удалгүй аав ч ирэв.
-Хамар нь янз бүр болчоогүй байгаа? Явж үзүүлсэн нь дээр байх аа...
Оройн цагаар төв эмнэлэгт нь түргэний тасаг гэж байдаг юм, ээлжинд гарч буй эмч нь өдрөөсөө шалтгаалаад чиглэл нь өөр. Хамрыг нь хальт дарж үзсэнээ
-Гайгүй байх. Хэрэв хавдар нь буугаад ирэхээр өөрсдөд чинь сэжигтэй зүйл байвал дахин чих хамар хоолойд үзүүлж болно гэнэ ээ. Бага ч эмч харж чарлаад олигтой ч үзүүлсэнгүй. Ямар ч байсан эмч үзээд гайгүй байх гэсэн болохоор бага зэрэг тайвшраад харив. Томоочкодоо хэлж санааг нь амраалаа. Уйлж өгсөн, загнуулаад уйлсан уу? Дүү нь гайгүй байсанд баярлаад уйлсан уу? бүү мэд хэхэ.
Оройд нь эмээ өвөө нарт нь хэлэв. Ээж өөрөө баахан загнуулав. Ид хөдөлгөөнтэй дээрээ байгаа хүүхдийг өөрө харахгүй, хүүхдээр хүүхэд харуулна гэж юу байсан юм бла бла. Битгий миний охиныг загнаад бай гэж өвөө тэндээс бла бла. Манай 2 том зулзагат минь нугасгүйм. Юм л бол өмөөрнө шүү дээ, битгий хүүхэд загнаж стрессээ тайлаад байгаарай гэдэг юм хэхэ.
Ашгүй хоолтой хоолгүй байна уу хамаагүй. Хүүхдээ л харж байхаар болж ээж хоол хийх ажлаас чөлөөлөгдсөн. Худлаа л даа худлаа, мэдэж байна хэхэ.
Өглөө албанд нь хүргэж өгсөн, багш нь татаж унаад хөхрөөд байж гэнэ. Өндөр хамартай үзэсгэлэн төгөлдөр охин царай муутай болчихож гээд л... Аниа нь хамгийн их айсан байх даа гэнэ ээ. Аргагүй л багш хүн юм даа л гэж бодов.
-Шүд нь зүгээр үү?
-Зүгээр.
-За за ашгүй, хэд хоног жаахан царай муутай л явах нь гэсэн.
Эрүүл саруул ижий аавдаа төрөөд ирчихсэн хүүхдээ хайнга зангаасаа болоод ямар нэгэн юманд өртүүлчих гээд байна өө. Эд нар эрүүл саруул ээж аавдаа хүн болж төрж ирсэнд баярлалаа гээд байдгийн утгыг ойлгоод л, ухаажаад л явна аа гэж...

Паагт

Ингэсэн юм аа. Өнгөрдөг бүтэн сайнд бага зулзага зураг зураад л, ээж энэ юу зурсан юм бэ хөөрхөнөө гээд л зураг хөргийг нь аваад л сууж байлаа. Бид хэрэггүй болсон хуанлины цаас, палкатны цаас гээд аль болох том цаасны ар талын хоосон хэсэг дээр багыгаа зуруулдаг юм. Томыгоо ч бас тэгж зуруулдаг байсан. Зүгээр санагдаад байдаг юм. Дэвтэр дээрээ гоё зурахгүй бол хайран юм, дуусчихна гэж айхгүй чөлөөтэй, цаас дүүрэн зураад байдаг юм. Тэгэхээр зөвхөн зурах зүйлдээ л анхаарлаа хандуулаад байх шиг санагддаг юм. Сайн мэдэхгүй ч, миний туршлага шүү хэхэ.
За тэгсэн нэг урт цагаан цаас явж байна аа. Өө, зулзага аа энд ийм урт цаас байна, алив ээж нь ураад жижиг болгоод өгье. Хамаг хүчээрээ урав би. Яагаад урах болсон гэхээр жижиг ширээнд багтахгүй байсан юм аа.  Охин ч сурмаг гэгч нь зураад л шидчихэв. Дараахан нь дэлгэсэн цаас, номоо хураагаад явсан чинь өнөө номны гаднах хавтас байдаггүй шүү. Хааш нь хийчихэв ээ? гээд томыгоо загнаж энэ тэр. Гэнэт урсан цаас аа эргүүлээд үзлээ. Яасан гээч, зээлж авсан номныхоо хавтсыг ураад хаячихсан байвал яах уу? Хүүе ээ гэж нэг чангахан дуугарснаа хэнийгээ ч загнах билээ дээ, ээж өөрөө урчихсан юм чинь. Баллуур олоод ирээрэй, томоочко. Сайхан баллуурдаж өгөөд, урсан хавтсаа скочдоод орхичихсон. Гэхдээ энэ чигээр нь буцааж өгөлтэй биш, шинээр худалдаж авч өгөөд, хавтас нь уранхай номоороо гэрийнхээ номын санг чимнэ. Хэ хэ ...
Байсгээд л номны өрөнд ордог боллоо. Том зулзага нэг номны өрөнд орж байсныг мэдэж байгаа биз дээ, журмын нөхөд өө.
Уг нь ураагүй бол баллуурдаад л болох байсан юм. Хойшид сайн анхаарна аа.
За яахав, яг ийм сэдвийн ном байхгүй юм чинь харин ч завшаантай ч хэрэг болчихов уу? Ккк
Том зулзага томроод зургийн дэвтрийг илүүд үздэг болсон хэхэ. Гэхдээ дүүтэйгээ хамт зурахдаа дээрх цааснуудыг ашигладаг хэвээрээ.

Өөр 2

Ном байна. Нэг л хүний үйл ажиллагааны талаар өөр хавтастай, үгийн сонголт нь өөр өөр гэх мэтчилэн зөндөө бичигдсэн байх юм.
Энэ ном нь " Maathai гуай болон Кень-ийн моднууд" гэдэг ном. Wangari Muta Maathai нь Кень улсын иргэн юм байна. 
Зулзаган мод тариад түүнийгээ сургууль, цэргийн анги гээд л тараагаад л, мод тариалахын ач холбогдлыг ухуулаад л явдаг байсан байна. Их олон бэрхшээлтэй учирсан байх юм. Өөрсдийнх нь ажилд саад болж байна гэж үзсэн хүмүүс түүнийг баривчлуулж хорьж хүртэл үзээд, харин тэрээр шударга зүйл хэзээд ч шударга хэвээрээ байна гэж тэмцсээр ирсэн байна.
Охидтойгоо уншаад, хариад мод тарих талаар ярилцсан улсууд л байлаа.  Хань ижил баахан жимсний мод тарина гэсэн. Ашгүй, жимс л идээд байх юм шиг байна хэхэ.  Мөрөөдөл шүү дээ, мөнгө төлөхгүй юм чинь. Олноороо мөрөөдөөд л, жаахныг нь ч болов биелүүлэх гээд л үзнэ дээ. Мөрөөдөл биелэх болтугай.

2 дахь нь "Гартаа нэг зулзаган мод"  гэсэн гарчигтай. 
Мөн тэрээр япон улсад "Моттайнай" буюу хайран юм гэдэг үгийн утгыг япончуудад эргэн нэг бодоход хүргэсэн, яг ийм оноосон үгтэй япон ард түмэн нь их азтай улс юм гэдгийг ойлгуулсан хүн гэнэ.
Би ч энэ үгэнд дуртай. Дэлхийн хаа нэгтэй үүнийг байтугай, наад захын хэрэгцээт зүйлийг хэрэглэж чадахгүй хүмүүс олноороо амьдарч буй шүү гэдэг бодол толгойд хадаастай байгаад байдаг юм. Хааяа ч энэ бодол ямар нэгэн худалдаа хийхэд саад болно оо гэж хэхэ.
За энэ номон дээр паагталсан шүү, бага зулзага бид 2. Дараагийн бичлэгт орууламз. Гэрийн бусад гишүүд шоолоод л байгаа. Хэ хэ.
Бага зулзагатаа уншихад жаахан хүнд сэдэв ч зургийг нь хараад зохиогоод л яриад өгчихдөг юм. Ээжүүд  бид чинь ээж болоод л их олон юманд суралцаад явдаг юм хойно, зохиож сураагүй гэх биш хэхэ.

Башё бүр

Ийм банцүкэ ирдэг болсон. Дэмждэг танил дүү явуулдаг юм. Хань ижил түүнийг дэмжээд сүйд болно. Аргагүй л дээ анх энд ирэхэд нь чадлынхаа хэрээр сэтгэл санаагаар дэмждэг байлаа. Сүртэй биш л дээ. Хүний нутагт ах аа эгч ээ гээд гэмгүй сайхан нөхөрлөсөн л гэж бодож байгаа.
Миний хувьд сүүлийн үед сүмо нэг их үзээд байхаа больчихсон. Аса-г зодог тайлснаас хойш хэхэ. Яахав эх орон нэгт бөхчүүд минь тодорхой хэмжээгээр хөлс хөдөлмөрөө  урсгаж, хичээж байгаа болохоор дотроо бол дэмжинэ л дээ. Хальт мэдээ сонсоно.
Энд ахлах сургуульд хэрэв сүмогийн сонгон гэж байдаг л бол бэлтгэлийг маш сайн хийдэг. Өдөр бүр. Бэлтгэлгүй өдөр гэж байдаггүй юм билээ. Бас л их өвөрмөц ертөнц.
Энэ удаагийн банцүкэг харсан чинь монгол бөхчүүд нэлээд цөөрсөн байна лээ. Гэхдээ би  боддог юм. Их дажгүй сэргэлэн цовоо хөвгүүд ээ сүмо руу явуулчихаад байдаг нь жаахан туйлшраад байгаа юм боловуу гэж. Мэдээж дуртай, авъяастай болоод ирээд, цойлоод явбал сайхан л даа.
За за энэ сардаа амжилттай барилдаарай...
Өө тийм энэ банцүкэ нь өнгөрсөн билүү тэрний өмнөх ч билүү сарынх байх. 

Хэд хоног

Африк орноор амьсгалахаар шийдэв. Ажил дээр 60 хэдэн африкийн тухай ном орж ирсэн. Би тэдгээрийг бүртгээд сууж байхдаа унших гээд товлосныгоо эхнээс нь умшаад эхэлж байна.
Тэгэхээр  африк гэхээр дотроо маш олон улс байгаад байна. Заримых нь нэрийг ч сонсоогүй байх жишээтэй. Нээрээ энэ улс чинь хаана байдаг билээ гээд харахаар африк тивд орших.
60-д ном дотор зурагт номноос авахуулаад зузаан зузаан номнууд ч байсан. Чадвал бүгдийг нь умшина даа.
Энэ удаагийн зурагт ном бол хэдэн жилийн өмнө Нобелийн шагнал авсан Wangari Muta Maathai -н дурсгалд зориулан гаргасан. Хүүхдүүдэд ойлгомжтой, эргээд тэдэнд нэгийг бодогдуулахаар. Томчууд уншаад ч сэтгэлд нь ямар нэгэн хүч огшихоор.
Түүнийг багад тосгон нь мод ихтэй, шувууд донгодсон сайхан газар байж. Том болоод америкт 6 жил сураад төгсөөд иртэл юу вэ?  Хатаж гандсан эх газар угтаж гэнэ. Байшин барих гээд хяргаад хяргаад хаячихсан гэнэ. Оронд нь мод тарьдаг нэг ч хүн байгаагүй. Өөрийн эрхгүй уйлсан гэнэ. Ямар ч байсан гэрийнхээ ойролцоо 9 мод тарьж гэнэ. Улмаар тосгоныхоо бүсгүйчүүдийг уруу татан мод тарих ажилд уриалан дуудаж. Дэлхийн анхаарлыг татсан гол зүйл нь зөвхөн хүүхнүүдийн хүчээр африкийн нэгэн орон ногоон бүсжиж чадсан явдалд оршино.
Ингэхээр бүсгүйчүүд бидний хүч асар их л байгаам даа. Хүчээ, сэтгэлээ нэгтгэвэл шүү дээ хэхэ

Баяр хүргэе

Миний дуртай тамирчин минь төрөөд охинтой болсон гэнэ. Эд нар бөөн шуугиан болж байна. Эцэг нь хэн юм бол, тэр ч байх энэ ч байх гээд л. Хурим хийгээгүй байж төрлөө, хэнтэй үерхэж буй нь мэдэгдээгүй байж төрлөө гээд л сүр болоод байх юм. Хэ хэ.
Андо Мики гээд уран гулгалтын тамирчин. Бусдаасаа нэг л өөр өвөрмөц санагдаад байдаг юм. Нетээс хайхаар гараад ирнэ дээ. Энд зураг хөргийг нь тавих шаардлагаүй байх.
Төрөөд 2 сар шахам л болж байгаа гэнэ. Бэлтгэлээ хийгээд эхэлчихсэн гэнэ. Нялх биетэй байж. Бас болоогүй ээ Сочи-гийн олимпод бэлдээд гэж байна шүү. Мундаг юм аа. Амжилт хүсээд л. дэмжээд л сууж байя би нь ...

10 нас хүртлээ цээжлэх үгс

гэдэг ном. Бүтэн гарчиг нь "10 настайдаа цээжилсэн байвал зохих хэцүүвтэр 1000 үг". Охиноо унш гэж зээлж аваад, далимаар нь ээж жаал харлаа. Нээрээ л хэцүү үгтэйм. Миний огт хэрэглэж мэдэхгүй үг зөндөө байна. Худалдаад авчихъя гэснээ харих үеийнхээ ачааг бодоод түр хойшлуулав хэхэ. Ямар ч байсан зургийг нь оруулав. Япон хэл судалж буй хүмүүс сонирхоод үзнэ биз дээ.
Ерөнхий бүтэц нь нэг нүүрэнд таван шинэ үгийг өгүүлбэрт оруулж тайлбарласан байна. Яг доор нь тайлбарыг нь энд тэнд оруулж бичсэн. Уншиж үзээд таарах утгыг нь олж холбоно. Тэрнийх нь дор хоосон зайтай. Тэнд шинээр мэдсэн үгээрээ өгүүлбэр зохиох жишээтэй. Би ч тэгж өгүүлбэр зохиож барьсангүй ээ. Зав байдаггүй хэхэ. Ямар ч байсан гүйлгэж харахын хувьд бол харсан...