Донтох шинжтэй шүү

Эргээд блогтоо. Тэртээ 2007 онд бидний хэсэг нөхөд донтож байсан юм. Бие биенийхээрээ орж гараад, сэтгэгдлийг бол харамгүй бичдэг байлаа шүү дээ. Одоо л сэтгэгдэл бичиж амжихгүй болчихоод байгаа болохоос биш. Шалтал л даа шалтаг энэ бол... Юу бичих үү гээд бодоод байдаг болсон байна хэхэ. Сүүлийн үед. Хүнд хүртээлтэй аятайхан зүйл бичиж байх хэтийн зорилготой ч сачий хүрдэггүй. Цаанаасаа онгодтой улсууд зөндөө байх юм өө. Уншаад л явдаг шүү, бичээд л байгаарай та хэд минь ч гэсэн.

Хэт халах ч бас хүний энергийг асар бардаг зүйл байна шүү одоо л мэдлээ хэхэ.

Сургуулийн зуны амралт эхэлж, өглөөд эрт гарч гемнастик аа хийнэ.Амралт эхлэхээс өмнө эцэг эхийн уулзалт болсон. Ярьшигтай зуны даалгавар, монголын сургууль ёстой гоё, 3 сар амардаг гэсэн хүн байна.
 Монголын хүүхдүүд ёстой жаргалтай мангар бацаанууд байдаг юм байна шд гэж хэн хэллээ дээ ккк. Үнэн үнэн.

Мартсанаас мал мэнд үү гэж, багын хамар зүгээр байсан шүү. Жижигхээн улаан сорвийг эс тооцвол хэхэ.
Цэцэрлэг нь халууныг мартах баяраа хийсэн. Жил бүр хийдэг юм, их дажгүй санагддаг зүйлийн нэг.

Бас энэ их ойнуудыг. Том том машинтай улсууд л тоос татуулаад давхиад л байна гэсэн. Энд тэндхийн хүнээс хандив хүсдэг. Эндхийн ганц нэг ойн арга хэмжээнд оролцож үзсэн. Хандив лав нэхээгүй. Ард иргэдэд хүртээлгүй юмны нэг шиг санагдаад байгаа юм даа гэж.

Бас нэг. Хурим найр. Ёс заншлаа сайн мэддэг залуус олширчихсон ч юм уу? Сүр дуулиан болдог болсон гэнэ.

Луувангаа иднэ үү, лаагаа иднэ үү хамаагүй ч ямарваа нэг зүйлийг хийхдээ манайхан арай л туйлшраад, арай л хэтрүүлээд байх шиг.