Дулаахан өдөр хааяа алхаж харьдаг юм, бага зулзага бид хоёр. Замаараа нарийн боовны дэлгүүр орсон чинь үүдэнд нь байсан нохойг авч харина гээд тэвэрчихээд салдаггүй шүү хэхэ. Өнөөх нь тоглоомон нохой л доо, амьд байсан бол угаасаа ойртох ч үгүй. Айгаад хэхэ. Гэхдээ холоос бол хав хав хөөрхөн гээд л шулганаад байна. Яг ойртох гэхээр ойртохгүй эд чинь бас аминдаа хайртай хэхэ.
Энэ нөгөө талд нь байсан сандал. Яг охинд минь таарсан жижигхэн. Сууж үзээд байна лээ бас. Хүүхдийн нүд цаанаа нэг тийм хурц байдаг даа. Өөртэй нь нас ойролцоо хүүхдийг мэдээд тоглох гээд л. Жижигхэн юм олоод ам руугаа хийчихсэн байх гэх мэт. Өөрийх нь хэмжээнд таарсан юмыг андахгүй шинжтэй.
No comments:
Post a Comment