"Өлсөхүй"

нь их таалагдлаа. "Хоёрхон алдаа" нь ч бас хөөрхөн.  Коюкигийн блогоос олж уншаад тэмдэглэж авсан байлаа. Аз болоход нэг найз минь ном өгөх гээд, захьсан ном минь олдохгүй болохоор нь шууд л захилаа. "Хотын үлгэрүүд" нэгийг бодогдуулах зүйл ихтэй ном байв.

Өлсөхүй-д өгүүлдэг амьдралын утга учир...
Би нь бас энд ирчихээд монголд минь бөртийгөөд хоцорсон ээж аав, алаг хөөрхөн үрээ (том зулзага) их санадаг байлаа. Утсаар ярихад нь уйлна, зургийг нь хараад уйлна. 1 жилийн дараа охин минь ирж, элгээрээ бэтгэрчихсэн байсан охин минь цагаар өссөн юм даг.
Дүүдээ сургалтынх нь төлбөрийг явуулдаг байлаа. Хоёр ээж аавдаа бага сага илүүчлэнэ.
Харин монголд байгаа улсууд гадаадад ер нь мөнгийг "хүүлдэг" л гэсэн ойлголттой. Тийм биш л дээ. Энд бид чинь хоёр идэхээ нэг болгож, дэлгүүрийн хямдрал энэ тэрийг анадаж танадаж байж ганц нэг юм илүүчилж авна. Түүнийгээ ар гэр лүүгээ шуудангаар, хүнд дайх гэх янз бүрийн арга хэрэглэж явуулна. Үүнээс ондоо бэрхшээл ч ихтэй шүү.

Коюки-г дуурайгаад хоёрхон алдаагаа засчихаар хайсан, одоогоор олоогүй. Хэ хэ Үгүй ээ, олчихлоо. 1. Бага ангидаа бүжгийн дугуйланд явдаг байсныгаа хаялгүй үргэлжлүүлэх. 2дахийг нь өөртөө үлдээлээ...