Friday, April 18, 2014

Сэтгэл хөдлөөд сүйд болов

Эх оронд минь сайн дурын ажилтнаар яваад ирсэн шавь минь 2 жилийн хугацаагаа амжилттай дуусгаад харьж ирэв. Нэг оройг хамтдаа сууж хооллонгоо монголд ажилласан хугацаан дахь дурсамж, бэрхшээл зэргээ хуваалцав.

Гитар оролддог байсныгаа монголд байхдаа ч хаялгүй, тэндээс боломжийн үнэтэй гитар худалдаж аваад үргэлжлүүлэн хичээллэдэг байсан гэнэ. Бүр хэд хэдэн цайны монгол дуутай болсон байна. Энд тэндхийн цуглаанд гитараа бариад л монгол дуугаа дуулж од болдог байсан гэнэ. Гэм нь ажлаа тарж ирээд хоол ундаа идэж уучихаад гитараа давтах гэхээр дээд гэнэ үү доод айл нь паараа нүдээд эхэлдэг байсан гэнэ. Хэ хэ. Монголоор паар гэж ирээд л хэлэв. Би тэгэхээр нь өө бас тэгсэн үү, биднийг жаахан байхад бас доод айл паараа нүддэг байсан. Хүүхэдтэй айлууд хүүхдүүд нь жаахан гүйлдчихээр л нүдээд, ээж уурлаад өөдөөс нь адилхан паараа нүддэг байсан л гэлээ. Хүүхэд юм чинь гүйж харайлгүй яадаг юм гэж ээж минь цэцэрлэгийн хүн болохоороо уурлана. Тэгэхэд шөнө дөлөөр манай дээд айл хэрэлдээд, зодолдоход бид тэгж паараа нүдэж байгаагүй л юм даа.

За өнөөх л улиг болсон цаг барьдаггүй асуудлыг ярьсан. Утасдаж шалтгаанаа хэлэхгүй хэдэн цагаар хоцрох бол энүүхэнд юм аа, тэрнээс болж би өчнөөн алтан цагаа алдсан гэсэн.

Ёоо, аймаар ганган шүү монгол хүүхнүүд гэсэн.

Морин хуур сурах гэж оролдсон, морин хураа аваад ирсэн.

Эхний 1 жил бол хэцүү байсөөн, 2 дахь жилээс харин гайгүй дасаад, энд тэнд оролцох нийгмийн идэвхи минь ч сайжирсан гэсэн.

Зурагнуудаа эхнээс нь угаалгаж байгаа, ангилна даа гэж байсан. Эд нар тиймэрүү юманд их сүрхий. Төрөлжүүлээд, ангилаад он сар өдөр, явсан газрын нэр, уулзсан хүний нэр ус, албан тушаал гээл тэмдэглээд орхино. Хэдэн жилийн дараа өнөөх хүнтэйгээ уулзвал бөөн баяр хөөр болоод сүйд болно гэж.

Монгол хэлээ үргэлжлүүлэхээр боллоо, бидэн хоёр. Харилцан завтай цагаа хараад, би ч бөөн баяр байгаа. Тэгэхгүй бол би нь өөрөө ажилгүй ажлын өдөр, гэрийхэн бүгд албандаа явчихаар зурагт харж, хөргөгч эргүүлж, унтаж гээд нэг л нэг тийм цагаа дэмий үрээд байгаа юм шиг санагдаад, тэрэндээ өөрөө стрессдээд байдаг юм.
Дэмий ч гэж дээ, янз бүрийн нэхмэлээ нэхнэ л дээ. Гэхдээ тэр нь хөдөлгөөнгүй суудаг учраас хөдөлгөөний дутагдал гэж том асуудал байна аа байна.

Цайны хэдэн монгол дуугаа дуулсан чинь хань ижил сэтгэл нь үймрээд, нэг хэсэгтээ бидэн 2-ын амнаас тэр дуунууд салаагүй. Ээж ааваа, нутгаа санадгийн шинжээ гэж...

2 comments:

  1. Сайн шавьтай юм бэ. Ёстой л сэтгэл хөдлөхөөр юм болж.

    ReplyDelete
  2. manaihan tsagaa hezee barij surna daa

    ReplyDelete