Өөрийгөө гайгүй өөдрөг үзэлтэй гэж боддог юм. Гэхдээ амьдралд юу эс тохиолдохов, амьдрал баян гэдэг утгаар нь хааяадаа гутранги үзэл давамгайлах гээд байдаг талтай.
Саяын алтан долоо хоногоор ийш тийшээ явахдаа цүнхлээд, ганц нэгийг уншиж дуусгалаа, ийм жижиг номнуудаасаа.
Ном унших ажил минь хэд хоног завсарлах байх. Сарын сүүлээр ажлаар өөр муж явах тул. Анх удаагаа гардаж хийх тул сэтгэл санаа нэлээд зовоостой. Сандраастай, тэвдээстай, айгаастай.
Ар гэрийнхэндээ бас сэтгэлээ чилээгээстэй. Эзгүйд минь дуусчихвий гээд воок, савангаас авахуулаад хэрэгтэй зүйлсээ бэлдэж байна.
Хүнс ч яахав, өөрсдөө худалдаад авчихна. Будаа мах нь л байж байхад, ганц нэг ногоог бол хань ижил ажлаа тарахдаа аваад ирнэ, чадна. Хэ хэ.
Ном ярьж байсан хүн...
Учиргүй өөдрөг үзлийг сурталчлаад, өөдрөг үзэлтэй бай гээд сургаад унах юм байх гэсэн чинь огтоос тийм зүйл байсангүй. Эсрэгээрээ энэ барууны улс чинь дээхэн үедээ ямар ч замбараагүй байсан юм бэ дээ?
Яаж тэр үед нь тэнд очоод төрчихөлгүй, монголдоо "Хөх манхан тэнгэрийг эзэгнэхэн төрөв өө би" гэж бодон бодон уншив.
Кандид гээч энэ нөхөр үнэн үйлийн үртэй. Хэдийдээ үйлдсэн үйлийн үрээ ингэж эдэлж яваа юм гэж бодохоор. Их л зовлон зүдгүүр амсах ч яаж ийгээд л амьд яваад байна. Үгүй тэгээд үхчихвэл зохиол дуусчихна тийм үү?
Европууд хоорондоо их ч дайтаж, түүний хэрээр хамгийн ихээр хохирдог нь эмс охид, хүүхэд хөгшчүүл...
Энэ номд бас тэр тухай гарна. Гол баатар Кандид их зовлон туулна аа, хөөрхий. Тэр бүртээ ухаараад ухаараад явчихна. Амьд үлдэнэ ээ, азтай гар. Хэ хэ.
Бүгдэд нь амжилт хүсье...
No comments:
Post a Comment