Санасан уу? Намайгаа, таг байхаар. Хэ хэ. За энэ уламжлалт бичлэг шүү.
Бага зулзагынх. Томилолтоор явах хугацаатай давхцаад, ээж ирэхгүй юм уу энэ тэр гээд л гомдоллоод байсан чинь ашгүй, маргааш өглөө нь эртээ галт тэргэнд суух болоод бүгд л бөөн баяр. Хэрээ бороо орж таарвал сунгаад, ирэх долоо хоногийн бүтэн сайнд болох байлаа. Азтай, азтай.
Харин ээж ажилдаа санаа зовоостой. Ямар хүмүүс ирэх бол? Хэр хэцүү бол? Чадах болов уу?
Жил бүр л боддог юм, зулзагууд минь биеийн тамирт ер нь гавихгүй улс шүү, яаж дуурайхаараа ингэж дандаа мууг нь дуурайдаг байна аа гэж. Хи хи.
Харин унших, бичих, дуулах, хуурдах, хайчлах, зурах тал даар ээжийнхээ талын эмээг, аавынхаа талын өвөөг дуурайсан юм шиг байна лээ...
Өглөө эртлэн босоод өнөөх айхтар бэнтогоо сүр бадруулж хийцгээгээд л аваад гарлаа. Эгч нь яваагүй ээ. Хичээл номоо хийх минь л гэсэн.
Багадаа дүүгээ панаалдаж зугатах гэж бас л бөөн тактик зохиодог байлаа шд. Дагаад салдаггүй байлаа шд.
Харин энд бол тиймэрхүү зүйл нэг их гардаггүй бололтой. Тус бүрдээ, дор бүрнээ өөрсдийн хийх ёстой зүйлээ, хиймээр байгаа зүйлээ хийгээд явцгаадаг бололтой.
Тамирын өдөрлөг. Агуулгын хувьд ерөнхийдөө жил бүрийнх адил. Онцлог нь хүүхэд нь хэрхэн хөгжиж дэвшсэн байна, юуг чаддаг болсон байна зэрэг л гол зүйл.
Бага зулзага ингэхэд дээс үсэрч сурсан саяхнаас. Чаддагүй байлаа. Бид ч нэг их хүчилж заадаггүй байлаа. Яваандаа сурчихна дөө гээд. Хүүхэд бүр бүгдийг чаддаг байх албагүй гэж үздэг хүн л дээ би.Тийм биз дээ?
Яахав, чаддаг бол мэдээж сайн л даа. Өө тийм, дугуй унаж сурсан юм байна, нэг дүгээр ангид байхдаа. Энэ тухай бичлүү? Яалаа? Санадаггүй ээ.
Тэмцээний явцад ингээд сурагчдыг хөл нүцгэн гаргачихдаг хөтөлбөр байдаг юм. Багш нар нь бас дагаад л хөл нүцгэн, хөнгөн шингэн гэгч нь дагаад л гүйчихнэ шүү дээ.
Бүтэн өдрийн арга хэмжээ арай хийж дуусав. Зулзагын шар өнгийн баг тасархай оноогоор түрүүлэв. Сэтгэл нь хөөрсөн нэг хүн, тарж ирээд л шууд гадаа, тэр их энерги хаанаас гараад байдаг байна аа тэ? Энэ хүүхэд гэдэг ертөнц.
Бүгдэд нь амжилт шүү. Би ажилдаа ирчихсээн, юм үзэж нүд тайлаад л гүйж явна. Одоохондоо цоглог байгаа. Хи хи.
No comments:
Post a Comment