Кобэ хот

Кобэ хотоор жилдээ нэг орох ажил яаж ийгээд гардаг гэж байгаа.

Цаг агаар ч аятайхан байлаа. Ажлаа гялс амжуулчихаад, сайхан зугааллаа. Сайхан ч идлээ. Ккк.

Уг нь таньдаг ганц монголтойгоо уулзана гэсэн чинь хамт байдаг хүүхэн нь томуу тусаад. Халдаж халдварлахаас нь айгаад уулзаж чадсангүй ээ. Дараа нэг нартай сайхан өдөр уулзана аа.

Гэснээс энэ Кобэ хот одоогоос 24 жилийн өмнө 1 сарын 17-нд ихээ том газар хөдлөлтөд өртөөд, сүйд болсон. Тэрнээс хойш сайн дурын үйлс, орон сууцны газар хөдлөлтийн үеийн тэсвэртэй байдал зэргээс авахуулаад их олон зүйл дээр өөрчлөлт шинэчлэлт гарсан. Сургалтыг сайн, зохион байгуулалттайгаар хийдэг болсон.

Өнгөрсөн алдаанаасаа маш суралцаад явдгийг нь бас их таална аа. Бидэнд ийм зан суугаасай, монголчууд бид энэ занг нь суралцах юмсан гэж их бодно оо.

За тэгээд явсан газрын сонин сайхан гээд ганц нэг зураг оруулж байна өө.

Энэ эгдүүтэй  шар амьтны нэрийг Хабатан гэнэ. Хёого мужийн бэлэгдэл. Эмбелем гэх юм уу? Энд муж бүр өөрсдийн онцлогийг бэлэгдсэн ийм амьтадтай. Ихэвчлэн амьтны дүрс голцуу байдаг юм. 

Суугуул муж минь ч адил. Дараа зураг оруулна аа. 

Мужийн захиргааны байр. 3 байр байсан. Дахин нэг ийм бор байсан байсан. Би залхуураад зураг дараагүй байна. Нэг айхтар нь ойртоод харахаар цонх бүрийн доор? нарны энерги хуримтлуулагч байрлуулсан байсан. Бодвол тогоо гаргаж авдаг байх. 

Манай нутгийн захиргааны байрыг бодвол хамаагүй том юм билээ. Аргагүй л том хот юм даа гэж бодсон.

Мужийн цагдаагийн ерөнхий газар. Ихээ өндөр барилга байна билээ. 

Мужийн иргэдийн улаан булан гэх юм уу даа. Би энд нэг чухал ажил амжуулсан. Өөрийнхөө чадварыг мэдрээд ирсэн. Юу ч мэдэхгүйгээ мэдсэн. Хэ хэ. Хичээнэ ээ гэж бодсоор л гарч ирсэн. Сэтгэлээр бага зэрэг унаснаа, ирэх дахина аа гэж тайтгарсан. Хи хи. 

Үүний дараагаар Осака хот орохоор явцгаасан. Хань ижил, бага зулзагатайгаа. Том зулзага шалгалт шүүлэг гээд яваагүй ээ. 

Осакагийн сонин сайханг дараагийн бичлэгт. Түр баяртай...