Bonjour

"Аравхан хувцастай францчууд" гэдэг ном уншиж байна. Матрахаасаа өмнө ганц нэг сэтгэл хөдөлгөм үгсийг оруулав.
Зохиогч америк хүн бөгөөд оюутан солилцоогоор францад хагас жил амьдарсан нь түүний амьдралд, амьдралын төлөөр үзэл бодолд асар их өөрчлөлт оруулна. Хагаж жилийнхээ хугацаанд франц айлд байрлах бөгөөд франц хүмүүсийн амьдралын хэв маягийн тухай бичсэн ном. Би нь уншаад талдаа ч ороогүй байна л даа.

10 жилдээ франц хэлээр өвчилж байсан минь санагдаад, япон хэл сурч эхэлсэн цагаас франц хэлээ хаяаад, мартаад, сэтгэлийнхээ гүний гүнд нуугаад орхичихсон франц явах юмсан гэсэн хүсэл минь буцаж оргилоод л байж байна.

Өдөр тутмынхаа амьдралаас бяцхаан баяр хөөрийг олж хардаг байх.

Чанартай, цөөхөн зүйлтэй байж түүнийгээ нандигнан, хайрлаж хэрэглэдэг байх.

Өдөр бүрийг тэмдэглэлт өдөр шиг өнгөрөөх.

Өглөө өдөр оройн хоолоо чин сэтгэлээсээ хийж, түүндээ анхаарлаа төвлөрүүлж идэх. Хоолоо идэнгээ гар утсаа оролдох, сонин унших зэрэг зүйл хийхгүй байх.

Өдөр тутмын амьдралынхаа хэв маягт хөдөлгөөнийг чухалчилах. Жишээ нь нэг дороос худалдаа хийхгүй байх. Талх худалдан авах бол хотынхоо жижигхэн хувийн талхны мухлагаас авч байх. Супер маркетуудад зарагддаг талхнаас хамаагүй чанарлаг материалаар хийгдсэн байдаг тул амттай, эрүүл мэндэд хор болоод байх нь бага. Дээрээс нь тэр мухлаг руу явах гэж чи алхаж явна. Энэ нь чамд хөдөлгөөн болно. Биеэ хөдөлгөх гэж байна гээд заавал энд тэндхийн жимд явах шаардлагагүй. Мөн цахилгаан шат биш явган шатаар өгсөж байх. Парист цахилгаан шатгүй байр их. Оршин суугчид нь түүртээд байхгүй өдөрт хэд хэдэн удаа шатаараа өгсөж урууддаг. Үүнийхээ ачаар тэд мөнгөө гарздаад жим явдаггүй. Учир нь өдөр бүр тэртэй тэргүй хөдөлгөөнтэй байдаг учраас.

Уншиж дуусаагүй тул аравхан хувцасны талаар арай л бичиж амжихгүй нь. Дараа заавал энэ тухай бичнэ ээ.