Нутгийн минь идээ

Нутгаас минь идээний дээж ирээд. Гоё байна өө.

Дээр нэг хүн бяслаг өгсөн юм. Нэг өдөр хөргөгчөө уудлаад л нээх гоё идчихмээр юм байна уу гэж харж харж байснаа нутгийхаа бяслагийг гаргаж ирж нэг том хазаж байж билээ. Даанч дорхноо л дуусчихсан.

Харин энэ удаад шар доктор чацаргана. Хэ хэ. Шингэлээд уухаар гоё шүү. Бага зулзага ч дуртай ууж байгаа.

Та хэдийг гоё газар, хүнс сайтай газар байгаа болохоор өгөх юм олдохгүй юм өө гэх. Харин бид чинь нутгийхаа амтыг санасан улс байх. Цагаан идээ, мах, жимс жимсгэнэ, самар гээд л.

Заримдаа ч сайхан шинэхэн өрөм талхан дээр түрхээд идэх юмсан гэж боддог юм шдэ. Хийж идэх гэсэн болж өгөөгүй, хуруу зузаан өрөм тогтдоггүй юм билээ. Сүүнийхээ тослогийг бүр үнээнийхээ идэшнээс нь авахуулаад хяначихдаг болохоор тэр байх гэж таасан.

За энэ шар доктороо шимэн шимэн бага багаар ууна даа, хэд хоног. Дүү нартаа баярлалаа.

Бас танил ахын өгсөн самарыг хэд хоног чөмөв. Багахан байсан болохоор дорхноо л дуусав.

Айраг нэг стакан олж уух завшаан тохиов. Аяа сайхан байсан шүү.

Удахгүй бас ижий аав 2-нхоо тарьж ургуулсан чацарганыг захиж авчруулаад өвөлдөө чанаж ууна даа. Түүхэд жаахан төвөгтэй, аав минь л байсгээд л гарч түүдэг гэсэн.

Ойрхон бол ирж түү гэхгүй юу л гэдэг юм, хөөрхий минь.

Нутгаа, ижий аавыгаа санахын жаргалаа гэж...