Том зулзагын дугуйлангийнхан хотынхоо бусад сурагчдын хамт тоглолт хийсэн. Энэ жилдээ гурав дахь удаагаа оролцож байна.
Ахлах сургуульд орохоороо үргэлжлүүлэн явах эсэх нь тодорхойгүй тул энэ жилийнх сүүлчийнх ч байж магад. Дунд сургуульд байхдаа оролцох сүүлчийн концерт.
Монголоос түр хугацаагаар ирсэн байгаа танил ах үзчихээд мундагийг нь гайхсан. Нэг ийм бүрэлдэхүүн монголд очоод авъяаслаг монголчуудад оролцвол шууд түрүүлнэ гэсэн. Хэ хэ.
Бага зулзага ядраад, бага зэрэг бүлээнтэй байсан тул ээжтэйгээ хамт гэр зуур амрав. Аав нь танил ахтай хамт үзчихээд ирсэн.
Том зулзага нээрээ төгөлдөр хуурынхаа хичээлийг сэргээж эхэлсэн. 4 дүгээр сараас дүүгийнхээ багш дээр хичээллэж байна. Тэгээд төгөлдөр хуурынх нь багшийн хэд хэдэн шавь энэ удаагийн концертонд оролцож байгаа юм байна.
Дунд сургуулийн 3 дугаар анги буюу 9 дүгээр ангийнханд ийм цэцэг бэлдэж тавьсан байсан. Хөөрхөн сэтгэгдэл бүхий карттай.
Ингэж бичихдээ дүүг нь бас мартаагүй байна лээ. Бага зулзага хэвтэж байсан болохоор
-Яагаад надад баяр хүргэж байгаа юм бэ?
-Мундаг аниатай болохоор нь...
гэж ээж аргалав. Хэ хэ.
Том зулзагын томоохон ажлууд нэг нэгээрээ дуусч л байна. Ээжийн бас томоохон ажил шүү дээ эдгээр чинь. Ээж байна гэдэг үр хүүхдийнхээ ажилд хамт догдолдог болчихдог байна. Үүрнээсээ нисээд явчихаар аяндаа холдох байх дөө гэж.
No comments:
Post a Comment