Бага зулзага гэртээ ерөөсөө давтлага хийхгүй, заримдаа тийм зав нь гарахгүй юм. Мөн өөрөө нас жаахан тул тоглоод л гүйгээд байна. Үе үе эвий минь жаахан юм шүү дээ, тоглож л байг, нэг их удахгүй тоглоод гүйх нас нь өнгөрчихнө гэж бодоод, хатуурхаж чадахгүй ээ.
Би чинь багадаа тасганы овоог тойроод л өмднийх нь бөгсөн хэсэг хөлдтөл гулгаж тоглоно, зун нь усаар байлдаж байна гээд шалба нороод л гүйдэг байлаа шд. Тэрэнтэйгээ харьцуулаад, одооны энэ хүүхдүүд цаг үе цөвүүн болчихсон гээд гадаа ч гарч тоглох нь ховордоод. Тийм ээ?
Юу ярьж байлаа? Аан тийм төгөлдөр хуур. Алдаагүй, сайн тоглосон. Гэм нь урд орой нь бөөлжөөд, хамаг идсэн ууснаа гаргаад хаячихсан, жаахан сул л байлаа. Аяаа тоглож дуусаад л, нурж унасан, нэлээд хэдэн цаг сайн унтсан.
Эх орон нэгт нэг найз минь ирж ийм гого цэцэг бэлэглээд.
Харин үүнийг оролцсон бүх хүмүүст багшийн зүгээс бэлэглээд.
Одоо намар тайлан гэж болно. Ганц ганцаараа нэг нэг ая тарна. Тэр болтол хэсэгтээ сэтгэл амар.
Хүүхэд хурдан сурах юм өө, ямартай ч нот уншаад сурчихаж байна. Мэдээж бүгдийг сурах болоогүй л дээ, бага багаар ахина. Намар гэхэд бас л нэг шатаар ахисан байх байхдаа. Ээж аав болно гэдэг чинь хүүхдээ нэг зүйл шинээр сураад явахад нь хөөрчих бололтой юм тэ?
Буцаад хүүхэд насандаа нэг очоод ирэхсэн. Тэгвэл ч...
Бүх ээж аав уншигчдадаа амжилт хүсье...
No comments:
Post a Comment