Намрын улирлын нэг сайхан нь жимс жимсгэнэ тийм ээ? Идэмхий хүн чинь яалтай.
Уулынхан минь тариалдаг усан үзэм. Ажил ихтэй очиж чадахгүй байсан чинь ингээд шуудангаар явуулчихаж. Хөөрхөн. Хайр хүрнэ гэж юүхэв.
Бүгд дотроо ясгүй буюу үргүй сортоосоо өгсөн байна лээ. Үнэ нь бага зэрэг үнэтэй байдаг юм. Үнэтэй цайтай зүйлээс нь үнэгүй хороож байгаадаа бас жаахан эмзэглэнэ ээ. Хэ хэ. Ёстой хажуу дахь хүндээ ч амсууламгүй, харамлан байж л идлээ. Амт бол янзтай.
Хань ижил монгол явахдаа бас жаахныг авч яваад, хүмүүст амсуулсан чинь амттайг нь шагшсан улс л байсан. Гэснээс жимс чинь дажгүй л хил гаалиар гарчихдаг юм билээ тэ? Дараа явахаар бол ижийдээ гого жимс авч очно доо.
Сэрүү орох янзтай, хоолны дуршил ч нэмэгдэх янзтай, би ч бондойх янзтай. Сүүлийн үед энд гадаах хэм гайгүй мөртлөө их бүгчим, чийгтэй байгаа. Тэгэхээр бас л их халууцдаг юм билээ.
Ямартай ч мундаг хөдөлмөрч хүмүүсийн буянаар гэдэс цатгалан л байна. Хи хи. Мөн монголоос ижий аав минь явуулсан ориг нэрс жимсийг уугаад л сайхан байна аа. Дуусчихаас нь айгаад, өөрөөсөө харамлан байж л шимж ууна шүү дээ.
Монголд ижий аавынхаа дэргэд байгаа та нар аз жаргалтай улс шүү. Тэр их хайр, аз жаргалаа дааж амьдраарай. Хэ хэ. За нэг их сүртэй өгүүлбэрээр бичлэгээ өндөрлөв...
No comments:
Post a Comment