Friday, June 04, 2010

Паян

За бас нэг паянгаас нь бичье өө.
Энд хотын харъяа, мужийн харъяа гэсэн 2 номын сан байдаг юм. Нэгээс нь нэг удаад 8 ном, нөгөөгөөс нь 10 ном 14 хоногийн хугацаатай зээлж болдын.
Нэг хэсэг охиныгоо миний охин ээжийгээ дуурайсан номонд дуртай (ээж хальт өөрийгөө рекламдсан) гээд онгироочихсын. Тэгсэн дээрх 2 номын сангаас өөрийнхаа картаар ч, миний картаар ч зэрэг зэрэг ном зээлээд их байсан юм. Нэг удаад 30-д ном зээлнэ гэсэн үг. Нэг хэсэгтээ гэр орон гэж номын сан юм уу хаашаа юм л байгаам чинь.
Ээжийгээ ажилдаа явсан ганц нэг өдөр хичээлээсээ тарж ирээд 3 цаг гаран ганцаараа байдаг байхгүй юу. Тэр үедээ заримдаа сэжиг бүхий зүйл их хийнээ. Тэр нь ээжид шууд л баригдана. Жишээ нь ээжийн "алт эрдэнэсийн сан"-г уудалж зүүж барьж үзнэ, хааяа будаг шунхаар гоёно гээд л...
За тэхээр энэ удаагийн паян нь байна шдээ.
3 сарын нэг налгар сайхан өдөр охин минь гэрийнхээ гадаа ном уншдаг баатар болсон байна л даа. Нээх сайхан уншаад л сууж байсан чинь нэг найз нь тоглоё гээд ирж. Мань хүн ч уухайн тас за гээд л гүйж одноо доо. Тэгэхдээ номоо гэртээ оруулж тавиагүй бариад гүйсэн юм уу хаашаа юм. Тэгээд хажуугийн саадны сандал дээр тавьж тоглож байгаад тэр чигт нь мартаад, 7 хонуулсан байгаа юм. Ээж ном буцааж өгөх хугацаа нь болчоод номнуудыг нь бөөгнүүлж аваад гарах гэсэн 1 ном дутаад болдоггүй ээ. За орой ирэхээр асууж байгаад маргааш аваачаад өгье гэж бодоод л бусад номыг нь аваад гарсын. Орой нь ч нээх юм бодолгүй номоо олоорой ээж нь олсонгүй гэсэн чинь за л гэсийн. Маргааш нь болов оо. Ажлаасаа ирээд л номоо олсон уу, ээж нь аваачаад өгье гэсэн бас л нээх сэжиг бүхийгээр нэг юм нуугаад байнаа. Хар төрөөд л явна биз дээ. Энэ удаад ямар хэрэг тариа бол доо гэж бодоод л асуусан чинь. Өө, өнөө нэг ном чинь шалба норчихсон, ус нь дуслаад л байж байдаг байгаа. Тэрийгээ намайг байхгүйд хатаах гэж тенийн өмнө тавьсан мэдэгдээд, хав халуун байгаам чинь. Ээж тэсээгүй тоосыг нь гөвчихсөөн, дараа нь харин өрөвдөөд кэцүүн билээ. Ээж аав 2 минь бас бидний тоосыг гөвчихөөд дараа нь өрөвддөг байсан байх даа хэхэ.
Тэгээд шалба норсон номоо бариад л номын сангийн хүнээс уучлал гуйгаад дахин ингэхгүй гэж ам өчгөө өгөөд, яг тийм ном шинээр авч өгсөн.
Тэр нэг налгар сайхан өдрийн дараагаар тувт бороо орсон 7 хоног үргэлжилсэнийг хэлэх үү, одоо гэрт нэг тийм хуудас хуудсаараа салсан, дарайгаад хатчихсан нэг ном явж л байдын. Муухай болгосон номыг нь "дурсгал" болгоод өгчихдөг юм билээ.
Хүүхдүүдээ гэж...

8 comments:

  1. Хэ хэ, инээдтэй юм болсон байна ш дээ.
    Манай бага охин дүү зуныхаа амралтаар хөдөө гэрийн гадаа ном уншиж байгаад номоо нохойд алдаад, нөгөө номыг нь нохой юу ч үгүй урж салбайлгаад...бөөн уйлаан болж байсан нь санаанд орчихлоо.

    ReplyDelete
  2. Яг тийм ном байсан нь яамай даа

    ReplyDelete
  3. Yanaa, adilhan nom n oldoogui bol yaanaa? he he.

    ReplyDelete
  4. Заяа:хэхэ,баларсан байна шдээ.

    Амараа ах: харин тиймээ азтай.

    Цацрал: тэх.

    ReplyDelete
  5. Hi.. номонд дуртай л байвал болоо. Харин ч гоё дурсамж болно шүү дээ охинд чинь. Номонд улам дурлаад ирэхээрээ номоо хайрлаад бусдын гар хүргэхээ ч больно. ккк

    ReplyDelete
  6. Bolorhon;harin tiimeee, tomrood dursaj bh gej, martahguin tuld bichij bgaamoo, kkk, daraa bas payan gargaval bichnee,

    ReplyDelete
  7. Anonymous6:22 AM

    Manaihan ch cholootoi toos govdog harin toos govoh huuliar horiotoi gazar baisaar baigaad bi jaahan oor bolchijee he he.

    ReplyDelete
  8. Манай охин бас 1 ном алга болгочихсон, номын сангийн хүнд хэлэхэд "өө за за" гээд нэг тоохгүй л байна лээ. Эртүүд манай бага дэлгүүр дотор гүйж яваад нэг жижиг виски шүргэж унагаад хагалчихсан, мөнгийг нь төлье гэсэн чинь дэлгүүрийн хүн хэрэггүй хэрэггүй гээд гүйж очоод цэвэрлэчихнэ билээ.

    ReplyDelete