Удахгүй баяр болно

Хэдхэн хоноод л эх үрсийн баяр болно. Баяр болох сайхан ч...

Талбайгаар дүүрэн хог болох байх даа гэж эмзэглээд. Гялгар уут кармаалж гараад идэж уусан хогоо хийхэд болохгүй юм байхгүй дээ. Гол нь хувь хүмүүсийн ухамсар.

Энд цэцэрлэгт байхаас нь ийш тийшээ зугаалгаар явахдаа хог хийх гялгар уут авч ирэхийг хүүхдүүдэд хэлж, заадаг, шаарддаг. Манай бага 4 настай. Эртээд зугаалганд явахдаа
-Ээж ээ, хогны уут хийсэн үү?
гэж байхав дээ.
Ингэж эд нар багаасаа хоггүй орчинг бүрдүүлэх тал дээр ухамсар сууж ирдэг. Үүнийг томчууд нь зааж сургаад, үлгэрлэдэг.

Гэтэл манайд томчууд нь өөрсдөө хогоо хээв нэг хаяад явчихлаар яалтай ч билээ. Томчуудыг бас багад нь зааж сургаагүй, тэдгээр томчуудыг бас багад нь сургаагүй?

Соц нийгмийн үед бас ч замбараатай байсан юм шиг ээ. Адаглаад хогоо хаядаггүй байсан санагдах юм.

Ардчилал гэдгээ арай д өөрөөл хүлээж аваад, шууд эмх замбараагүй байдал үүсгэчихсэн тэ...

Нэлээд дээр монголд олон жил үйл ажиллагаа явуулсан мундаг газрын нэг хүн хэлж байсан юм. Өөрийнх нь судалгааны үр дүнд олж авсан монголчуудын тухай:

-Монголчууд хашаа хороо, гэр доторхоо л гоёод байдаг. Гэрээсээ нэг алхам, хашаанаасаа гараа л бол шууд минийх биш гэсэн үзэлтэйгээр бохирдуулж ирдэг. Орцоор нь ороход аймар үнэр танартай, хогтой байранд ороод л за энд ч ядруухан, хэцүүхэн, нэг бодлын боловсрол хүмүүжил муутай л хүмүүс амьдардаг байх гэж боддог. Гэтэл эсрэгээрээ хачин тансаг айл, их дээд сургууль төгссөн боловсролтой, ганган хүмүүс угтаж авдаг.
Гэр хорооллын хашааны гаднах бас л аймар. Харанхуй шөнө явахад хэцүү.

Нус цэрээ их хаяна. Бүр сэжиг хүрмээр. Хуурай сэрүүн орон болохоороо л болдог байх даа, манайх шиг халуун оронд бол хэзээний янз бүрийн халдварт өвчин гараад хэцүүеэ.

Нэгэндээ шаардлага тавихгүй, зүгээр л харж байдаг. Бла бла.

Өөр юу гээд байлаа даа. Миний дэргэд миний монголчуудыг өнөө хэдэн япончууддаа муулаад л байсан. Өмөөрөх гэхээр бас болохгүй, хэцүү байсөөн.

Тэгээд л янз бүрийн хог могтой сэдэв гарахаар эмзэг гэж юүхэв, миний энэ сэтгэл.

Бяцхаан уриалга шүү. Монголд байгаа уншигчид минь хогоо гадаа ил задгай хаяхаа больцгооё тэгэх үү. Та нар минь хаядаггүй байж магад, хаяж байгаа нэгэн байвал шаардлага тавиарай. Дор бүрнээ л хэрэгжүүлээд байвал тийм ээ.  Надаар л дутав гэж биш, надаар дутна, би хогоо хаяхгүй байвал намайг дуурайгаад хаяхгүй хүн гарч ирнэ шүү дээ гэж бодон бодон хогоо л хаяхгүй байцгаая.

Хол байдаг болохоор гараад хогноос түүлцээд цэвэрлээд байж чадахгүй ч ингээд чаддагаар нь блогтоо бичвэл нэг ч гэсэн хүн уншаад цааш нь түгээх байхдаа л гэж бодов.