Хийлдэг, шаар шиг байсан бол өдийд дэлбэрэхэд бэлэн байх шиг...
Усан будагтай найзлаад сүрхий байна. Нэг орой ингэж зураад жаазлачихсан. Юун ч бэлэн жааз вэ. Тийм ээ? Ажлын газар нүүхдээ хэрэггүй зүйлсээсээ салахдаа гурван ширхэг жааз өгсөн юм надад. Охидууд чинь уран бүтээлч шүү дээ, чамд хэрэгтэй юм байна гээд, хаяагүй аваад үлдчихсэн байсан.
Цаашаа харж буй ээж.
-Ээж нь юу бодоод зогсож байгаан бол доо?
-Яаж турах вэ? гэж бодож байна.
Гэж авсан. Ха ха. Бараг л мөн дөө. Ээжийн тун ойрын мөрөөдөл, зорилго, амны уншлага юм чинь, арга байжуу?
Хажуугаар нь нэгдүгээр ангийнхаа уран бүтээлийг бүгдийг аваад ирсэн. Гэрээр нэг цаас. Харин тэр цаасыг харж баясаад, хамгийн кайфтай байгаа нь ээж. Учир нь ээж өөрөө ингэж зурж, хийж чадахгүй болохоор.
Удахгүй миний бүтээлийг битий хамаагүй энд тэнд тавиад байгаарай гэж хэлэхээс өмнө ганц нэгийг орууллаа. Хэ хэ.
No comments:
Post a Comment