Токиогийн бэлэг

Том зулзага аялалаасаа хариад ирчихсэн. Хэсэгтээ л сэтгэл санаа нь нэг тийм хөөрөн дүүлж байгаа мэт л байв.

Хүүхэд л болсон хойно Диснейлэнд хамгийн хөгжилтэй байсан.
гэсэн.

Найзуудтайгаа анхнаасаа л янз бүрийн юманд сууж амжихгүй юм чинь доторх дэлгүүрээр нь сайхан хэсье гэж тохироод явсан чинь сэтгэл санаа ч амар гоё байлаа.
гэсэн.

Амжуулаад хэд хэдэн зүйлд суусан гэсээн. 

Гэрийнхээ бүх гишүүдэд бэлэгтэй ирсэн.

Парламентын танхим дахь эзэн хааны өрөөгөөр орж танилцсан. Ямар ч тансаг юм? Ард иргэдийн татварыг бол хэрэглээд хэрэглээд явчихдаг юм байна шд?
гэсэн. Хэ хэ.

Парисын Дарь эхийн сүмийн мюзиклээ тухтай үзэж чадаагүй, урдах хөтөлбөрүүд нь дэндүү шахуу, бүгд л аймар ядарсан байсан болохоор.
гэсэн.

Ихэвчлэн бэнто буюу бэлэн хоол идсэн болохоор амтгүй байсан. Хүйтэн хоол голцуу болохоор цаанаа л нэг амтгүй. Диснейлэндэд өөрсдөө авч идсэн хоол л амттай байсан.
гэсэн.

Хурдан галт тэрэг жаахан халуун байсныг эс тооцвол байгалийн үзэсгэлэнг? харж баясаад дажгүй байсан.
гэсэн.

Диснейлэндээс бусад хүүхдүүдийн авч байгаа зүйлс нь ихэвчлэн толгойдоо элдэв обручик, нөмрөг байсан.Би харин ч хойшид ч хэрэглэж болохоор юм худалдаж авсан байгаа биз дээ?
гэсэн.

Ээж яахав, тиймэрхүү газраас юм авахгүй шд, гэрт хариад л энэ чинь новш болоод энэ тэрүүгээр хөглөрөөд, хаяж ч болохгүй гэж үглэдэг болохоор.

Өөртөө авсан томоо гэгчийн чихмэлээ хараад л айгаад явсан гэсэн. Тухайн үедээ хөөрөөд л авчихсан, харин буцах замдаа ээж уурлана аа яана аа гэж бодоод л явсан.
гэсэн. Хэ хэ.

Тэрийгээ тэвэрч унтдаг дэр болгох юм гэсэн. Дүү нь жаахан атаархаастай. Бушуухан шиг л дунд сургуульд ороод, аялалд яваад, үүн шиг чихмэл авах юмсан гэсэн харцтай.

Санасныг бодоход би ч нэг их үглээгүй л дээ. Хэ хэ. Хүүхэд л юм чинь гэж уяраад л энэ бичлэгээ бичиж сууна. Хэ хэ.

За ингээд дунд сургуулийн сурагчдын хамгийн их хүсэн хүлээдэг арга хэмжээ дуусааский. Одоо тэгээд л ямар ахлах сургуульд элсэн орох вэ гэдэг асуудалтайгаа тулж ажиллах л үлдлээ дээ гэж.