Сүнсний баяр

За бид ч нэг их тэмдэглэх биш дээ. Гэхдээ л гадуур улбар шар өнгө, хар ногоон өнгөөр чимэглэсэн дэлгүүр хоршоо их байна өө.

Суугуул мужийнхаа тариалсан ногоо цагааг очиж авдаг дэгүүрийн үүдэнд ийм том том хулуу тавьсан байна. Жуулчид их очдог газар л даа. Жуулчид эдгээр хулууны жинг тааж хэлбэл шагналтай юм даг уу даа.

Хулуунд дуртай шүү, би. Хулууны зутан шөл гоё тэ. Том зулзага амттай хийдэг юм. Хааяа том зулзагыгаа гуйж хийлгэнэ шүү дээ. Одооны хүүхдүүд гуйлгаад байх юм...

Энд тэнд сүнсний баярын арга хэмжээ болоод л байна. Очиж оролцох нь ховор юм даа.

Улаанбаатар хотод харин тэмдэглэдэг болсон гэсэн тэ. Жаахан тансаг байрнуудын хүүхдүүд элдэв баг, нөмрөг өмсөөд айлын хаалга тогшоод явдаг гэж нэгэн найз минь хэлсэн. Чихэр авах гэж.

Гэснээс өнгөрдөг жил манайд хэдэн сүмо хүүхдүүд орж ирсэн шд. Нэлээд орой болсон байсан тул хоол цай болоогүй. Байсан ганц нэг амттанаараа л дайлсан даа.  Энэ жил хүүхдийн тоо нэмэгдсэн тул бас ирэх байх аа, нээрээ ганц нэг амттан бэлдэж тавих юм байна шүү.

Далимд нь охид минь л башийна шүү дээ. Тэр бүр чихэр, чоко болохгүй тул. Мартсанаас би хамгийн дуртай чоконоосоо бараг л гарсан. Өдрийн нормоо долоо хоногийн норм болгоод. Одоо долоо хоногийн нормоо сарын норм болгоод явж байна. Болж байна, бүтэж байна. Хэ хэ.

Удахгүй сарын нормоо удирлын норм, улирлын нормоо жилийн норм болгоно доо.

Хүйтрээд, хүмүүсийн идэш уушны зуршил нэмэгдээд, ууж идэх боломж ихэссэн улирал эхлэх гэж байна тийм ээ. Яадаг юм билээ? Хэ хэ. Бага шиг бондойх юмсан гэж бодоод л сууна.

Ямартай ч уншигч олон та нар минь бас идэж уушаа тааруулаад, хойшид тохиолдох олон олон баяраа сайхан тэмдэглээрэй.