Урагшаа нэг мужид байдаг дүү минь 2 зулзагат минь байсгээд л бэлэг явуулдаг юм.
Номонд дуртайг нь мэддэг болохоор ихэвчлэн ном худалдан авах эрхийн карт өгдөг л дөө.
Том зулзага ч яахав дорхноо л картныхаа учрыг олчихсон явж байдаг юм. Тийм ном авчихсан шүү ээж ээ гээд л.
Бага зулзага ганцаараа явж чадахгүй тул ээжтэй л явахыг хүлээгээд, картнуудаа цуглуулаад байна. Номын сангаас ном зээлээд уншчихдаг тул зурагт ном энэ тэр авчихгүй байх санаатай ээж нь.
Ер нь энэ ээж аав гуай хүүхдүүдийнхээ өмнөөс их олон зүйл шийдчих гээд байх юм тэ. Аль болох өөрсдөөр нь сонголтыг нь хийлгэх гэж үздэг ч тэвчихгүй бла бла гэчихсэн л явж байна. Хэ хэ.
Саяхан номын дэлгүүр оров оо. Бага зулзага картнуудаа бариад л. Дэлгүүрт ороод л ээж охин хоёрын үл ойлголцол эхэлсэн. Яасан гэхээр
-Энэ номыг авбал картан дахь мөнгө нь дуусаад ээж нь нэмж мөнгө төлнө. Болох уу?
-Юу? Миний карт үлдэнэ биз дээ? Би картаа алга болгомооргүй байна, дахин хэрэглэмээр байна шд.
-Үр зулзага минь ээ? Энэ карт чинь номын сангийн картнаас өөр ш дээ. Дахин ашиглаж болохгүй.
-Болилоо, анхнаасаа тэгж хэлээгүй биз дээ? Би картнаасаа салмааргүй байна.
-Өө л дөө, миний охин буруугаар ойлгосон байна аа.
Гээд л номын дэлгүүрт хичнээн ч удав. Аниа л сайхан тухтай гэгч номоо үзэж амжсан байх. Хэ хэ.
Тэгж тэгж ээж учирлаад дийлэхгүй болохоороо хүчээр ном авчихсан. Ямар ном авснаа дараа зураг хөрөгтэй оруулна аа. Хи хи.
Хэрэглэсэн картаа дурсгал болгоод аваад өгчихсөн л дөө. Худалдагчид нь хэлж байгаад.
Дүүдээ хэлж байгаад дахин карт явуул гэж хэлэхээс. Ккк. Дүү минь ээ, үүнийг уншиж байгаа бол онэгайшимас.
No comments:
Post a Comment