Монгол явсан нь 2

Эх орныхоо хөрсөн дээр буугаад сайхан байсаан.

Гурван онгоц ойрхон буугаад, хүний тоо гэж их. Бөөн дугаар, чимээ шуугиан, шаагисан улс.

Анх нисэж байсныг бодвол Чингис хаан онгоцны буудал их л өнгө үзэмж нэмээд байгаа хэдий ч тааз нь их доор, ямар нэгэн юм дээрээс дараад байгаа юм шиг л санагдаад байсан.

Энэ дүүжин тааз гэдэг чинь бас хүний сэтгэл зүйд их нөлөөлдөг байх аа тэ.

Их удаж гарсан, бид.

Тосож авсан албаны хүмүүс, унаа, хотын өнгө төрх гээд л япон хүүхдүүдэд цоо шинэ ертөнц, хоёр тийшээ хараад л нүд нь сортолзоод л явсан.

Хүннү малл-н газрыг мэдэж авав. Хэ хэ. Аан энд байдаг юм уу? гэж.

Зочид буудалдаа хүрэв. Өрөөнийхөө дугаарыг авав. Ачаагаа өгөв. Буудлын ресторанд орцгоов. Нэлээд орой болсон байсан тул зочид буудал дотроо идэхээр шийдсэн хэрэг.

Монгол хоол иднэ гээд хэд хэдэн хоол захиалав. Поорц ихтэй, бүгд л нүд нь орой дээрээ гарцгаагаад л. Бие биедээ өгч авалцаж хуваагаад, хүүхдүүд болсон хойно хөгжилтэй гэж юүхэв.

Брокколи ногооны шөл. Олон төрлийн л шөл байсан. Нэг хүн нэгийг захиалаад, ирсэн аягаа харж гайхаж баяссан улс байлаа бид хэд.

Томчууд саадгүй сайн явж ирснээ тэмдэглэж монгол шар айраг шимцгээв. Сурагчид томчууд биднийг цаашлуулаад
-Сурагчдынхаа дэргэд согтууруулах ундаа хэрэглэж болж байгаа юм уу?
-Энэ чинь Монгол оо...

Хуушуур ихэд таалагдсан. Уг нь 5 ширхэг байсан юм. Тэсэхгүй идчихсэн нэгнийгээ баахан шоолж инээсэн бид. Зураг авахын хооронд тэсэхгүй идээд, таваг хоосрууллаа гэж.

Нэрийг нь санахгүй байгаа ч бага зэрэг халуун ногоотой, таалагдсан.

Монгол явсан тухай бичлэг минь үргэлжлэнэ ээ...