Монгол явсан нь

Ажлаар яваад ирсэн гэсэн дээ.

Зугаатай, сайхан яваад ирсэн гэсэн дээ.

Онгоц маань шууд нислэг болон Инчёноор дамжин нисэх нислэгийн билет олдоогүй тул Бээжингээр дамжсан.

Хүмүүсийн яриа, цахим ертөнц дээрх мэдээлэл зэрэг нөлөөлөөд нэлээд айдастай л байлаа. Цуг явсан япон залуу Бээжинд овоо хэдэн жил амьдарсан хүн таарч бас бус зөвлөгөө өгч байлаа.

Тэрний хүчинд дажгүй л яваад ирсэн. Онгоцон доторх хоол бол үнэндээ таалагдаагүй. Хүмүүсийн харилцааны соёл ч тийм таатай байгаагүй.

За тэгээд хятад хэл мэдэхгүй болохоор бас л эвгүй байсан шүү. Хэ хэ.

За энэ Осакагаас Бээжин орох онгоцонд ирсэн хоол.

Нэг монгол танил маань бас ингэж Бээжингийн онгоцоор дамжаад, хоолноос нь болж гүйлгэсэн гэсэн.

Хятад гэдэг нэрнээс нь л болоод байх шиг тэ. Жаахан сэжигч улс тэгэх байх аа. Би чинь тийм ч сэжигч хүн биш тул гайгүй байсөөн. Хэ хэ.

Зиак энэ Бээжингээс Монгол орох онгоцонд. Жаахан жул уу үгүй ву? Хэ хэ.

Цуг явсан япон хүүхдүүд талх нь хатуу л гэнэ, навч энэ тэр ногоогүй юм байна л гэнэ. Элдвээр хэлээд л, тэгсэн хэрнээ идэцгээсэн. Хи хи.

Е06 гэсэн нь Улаанбаатар ниснэ гэж байгаа юм. Аан ингэж бичдэг юм байна гэж дарсан зураг. Нэг ч гэсэн ханз таньдаг байхын тулд. Дараа дахин ингэж Бээжингээр явах ч юм билүү.

Нэг давуу тал нь 2 чемодан ачаанд өгч болдог юм билээ.Гэхдээ ачаа их алга болдог гэж сонсож байсан болохоор бас айдастай, гарч ирэхгүй алга болчихвол яана аа гээд л.

Ганц нэг япон хүүхдийг шалгаж байна гээд татаж чангааж, түлхсэн гэсэн.
-Ёох, зүрх амаар гарчих шахлаа.
-Тийм байгааз, ууртай хүмүү с юм аа.
гэцгээгээд л байна лээ хоорондоо.

Би ч дотроо монголд ч нэг их ялгаагүй дээ, яана даа гэж бодоостой.

Үргэлжилнэ...