Бэлэг

Энд тэнд явахад бэлэг сонгож авна гэдэг том ажил шүү тэ. Ялангуяа энэ японд.

Муж болгон нь өөрсдийн нэрийн бүтээгдэхүүнтэй. Тэр нь ч гоё сайхан амттай гээд л шуугичихна.

Ажлаар ийш тийшээ явахдаа ажлынхандаа, хөрш ганц нэг эмээдээ, хань ижлийнхээ ажлынханд гэж бэлэг авдаг юм.

Ажлынхан бол ойлгомжтой, би чинь тэдэнд төвөг удаж, чөлөө авч явдаг учир, бэлэггүй харьвал алдас болно.

Хөрш эмээ нар хааяадаа бага зулзагыг минь харж хандана, хааяадаа хоол цайн зөөнө. Тэгэхээр бас хоосон ирж болохгүй. Алдас болно.

Хань ижлийн ажлын газарт бас л төвөг удаж байгаа юм. Учир нь хань ижил нормт ажлаа намайг эзгүйд дуусгаж амжилгүй гэр өөдөө яарах нь их тул, ажлынхандаа бас л төвөг удаж байна гэсэн үг. Тийм болохоор бас л хоосон очиж болохгүй, алдас болно. Хэ хэ.

За баахан төвөг удах, алдас болох гэсэн үгтэй бичлэг үү?

Угаасаа япон менежментийн нэг үзэгдэл л дээ. Хойшид япончуудтай ажиллах хүсэлтэй, эсвэл ирээд удаагүй байгаа зэрэг хүмүүст хэрэг болж магад шүү. Толгойнхоо нэг хэсэгт тогтоогоод авна биз.

За үүнийг Токиогоос ирсэн охин өгсөн юм. Би өөрөө дуртай юм болохоороо нэхэж байгаад авчихсан. Хэ хэ.

Дотроо ийм жигнэмэг. Монголд иддэг байсан ямар нэгэн жигнэмэгтэй амт нь төстэй санагдаад л дуртай байх.

Заримдаа бэлэгээ шулуухан захиад хэлчих нь амар байдаг тээ. Цаад хүн маань ч юу авах вэ гэж хайж цагаа үрэхгүй. Хи хи.

Бусад бэлэгнийхээ зургийг авахаа мартаад эздэд нь өгчихөж ээ.

Аливаа асуудал нээрээ бэлэг өгч авалцах дээр л тогтоод байх шиг тэ. Би ч ойрын хэд хоног тувт бэлэг солилцож байна. Хэ хэ.

Бэлгээ эхнээс нь танилцуулж бичнэ ээ. Хи хи.