Монгол яваад ирсэн нь 6

За буудал доторх бас бус зүйлийнхээ зургаас оруулав.

Буудлын өглөөний хоол. Дажгүй санагдсан.

Талх амттай байсан. Би өглөөдөө нэг их мах идэх гээд байдаггүй л дээ. Япончууд маань амттайг нь гайхаад л идсэн.

Энэ бол нэгэн амралтын газар. Жижигхэн газар байсан ч үйлчилгээ нь дажгүй санагдсан. Би ч эвтэйхэн эелдэг харьцаж байгаад л үйлчлүүлсэн тул хаа хаанаа ааш сайтай байлаа. Хэ хэ. Сурагчид 2 дахь өдөр бүгд монгол айлд хоноцгоосон. Харин энд гурав гурваараа, хоёр хоёроороо хуваагдаж гэрт хонож үзсэн өдөр. Үүрээр жаахан даарсан гэсэн. Оройн хоол нь нэг иймэрхүү. Амттай байсан.

Томчуудын амтархан уусан шар айраг. Би бас хадмынхаа өгсөн айрагнаас амсуулсан. Пүү паа болоод уугаагүй, зүгээр л амссан. Хи хи
                                                     
Сүүлийн өдөр уусан Чингисхэн шар айраг минь. Олоон жилийн хойно дахин уухад сайхан байлаа. Цагийн сайханд монгол явах болгондоо шимдэг байлаа шүү дээ. Хар шар гэж шилж сонгож байгаад.

Сүүлийн өдөр жаахан давраад уусан улаахан вино минь. Үүнийг бас Бээжингийг онгоцонд уугаад амжсан гэж байгаа. Хэ хэ.

Дандаа л ууж идсэн болчлоо. Гэхдээ яахав гадны жуулчдад аль болох үндэснийхээ хоолыг идүүлэх гэж, харуулах гэж зорьсон.

Их дэлгүүрээр орсон. Хөл хөдөлгөөн ихтэй, бас үнэ нь жаахан ойлгожгүй. Бэлэг дурсгалын тасаг нь бараагаа бичүүлэх гэж бөөн ажил болох юм аа тэ. Нэг бичиг авч очоод мөнгөө тушааж бичүүлээд, тэгснээ буцаж очиж бараагаа авна энэ тэр гээд л.

1 давхрын хүнсээр орсон. Монгол бараа бүтээгдэхүүнээ олж авах гэж нэлээд хичээл зүтгэл гаргасан. Гадны хүнсний бүтээгдэхүүн арай л давамгайлаад байна уу даа. Сонин сонин чихэр, жигнэмэг их харагдсан. Худалдан авах хүсэл төрөөгүй л болохоос.

Юу олж авснаа дараагийн бичлэгт.

Үргэлжилнэ...